Në Meshën e paradites, që hapi Vitin e Fesë, bashkëkremtuan me Papën edhe pjesëmarrësit
e Sinodit të Ipeshkvijve për Ungjillëzimin e Ri, që po zhvillohet në Vatikan. Ndër
diskutimet më interesante të tij, shkëpusim fjalën e djeshme të kryeipeshkvit të Kanterburit,
Rouan Uiliams, Primat i Bashkimit Anglikan. Fiks në orën 18.00, edhe Papa Benedikti
XVI hyri në Sallën e Sinodit për të dëgjuar kreun e anglikanëve, i cili preku tema
të rëndësishme të Koncilit II të Vatikanit, që sipas tij, ishte “shenjë se Kisha e
ndjente veten aq të fortë sa të shtronte pyetje impenjative mbi kulturën e strukturat
e saj” para botës moderne. Veçanërisht i rëndësishëm qe risimi i antropologjisë së
krishterë, me pohimin se të shpallësh Ungjillin do të thotë të kumtosh se është vërtet
e mundur të jemi njerëz, të krijuar në ngjashmëri me Krishtin, me humanitetin e Tij.
“Në këtë kuptim, theksoi kryeipeshkvi i Kanterburit, feja katolike dhe ajo e krishterë,
në përgjithësi, përfaqësojnë “një humanizëm të vërtetë””. Kundrimi, apo dalja
nga vetvetja për të hedhur vështrimin mbi Zotin e të afërmin, përfaqëson të vetmen
përgjigje për botën “irreale dhe të çmendur”, që kanë krijuar sistemet financiare.
Të jetosh kështu, duke pasur parasysh gjithnjë Hyjin, është revolucion i vërtetë,
sepse vetëm kjo lloj jete na mëson ç’është besnikëria, ndershmëria e dashuria. E Rouan
Uiliams dha disa shembuj bashkësish katolike, që jetojnë me këtë frymë, si ajo e Tezesë,
apo e Shën Egjidit, fokolarët, Bashkim e Çlirim, etj.. Primati anglikan foli më
pas për ekumenizmin shpirtëror, duke theksuar se sa më shumë të krishterët të largohen
nga njëri-tjetri, aq më pak të besueshëm do të duken para botës. Ungjillëzimi i ri,
propozoi kryeipeshkvi, duhet t’u drejtohet së pari vetë të krishterëve, që ta kuptojnë
ç’do të thotë ta ndjekin së bashku Krishtin e ta bëjnë më “tërheqëse” Fjalën e Zotit
për botën e sotme. Edhe para diskutimit të kryeipeshkvit të Kanterburit, Rouan
Uiliams, etërit sinodalë folën për ekumenizmin e dialogun ndërfetar. Para ndjekësve
të feve të tjera, me një identitet të fortë, u theksua në Sinod, duhen të krishterë
të motivuar e të përgatitur nga pikpamja doktrinore, të aftë për ta dëshmuar fenë
me thjeshtësi e pa frikë. Edhe duke denoncuar gjithnjë diskriminimet e persekutimet
kundër të krishterëve, që vazhdojnë edhe sot e kësaj dite. Ç’duhet bërë për ta
përmirësuar dëshminë e Kishës, pyetën etërit sinodalë. E, edhe një herë, siç ka bërë
shpesh kohët e fundit Benedikti XVI, iu dha përparësi formimit të meshtarëve, të katekistëve,
ndjekjes së shembullit të misionarëve, që e gjejnë Zotin kudo, ungjillëzimit të familjeve,
bazë për shoqërinë. Sot nuk mjafton shkenca, dokumentet e strukturat kishtare. Duhet
prekur zemra e njeriut.