E diel 7 tetor, Kisha kremton të dielën e 27-të gjatë vitit liturgjik të Kishës,
e po më 7 tetor Kisha katolike kremton festën e Zojës Rruzare, e cila na frymëzon
lutjen e bukur: “Të falemi o Mari..!”. “O Mari, Ti që vë ndër duart tona Rruzaren
shenjte, na mëso që, duke e thënë këtë uratë të bukur të ulur në shkollën tënde, të
bëhemi kundrues të vërtetë të Krishtit Shëlbues”. Gjithnjë më datën 7 tetor
përkujtohen edhe shenjtorët Sergji e Baku, martirë, shumë të nderuar nga populli
shqiptar, të cilëve u kushtohet edhe një nga Kishat më të lashta në Shqipëri. Kisha
ndodhet vetëm 40 minuta larg qytetit të Shkodrës, pranë fshatit Shirq, ku lumi Drin
bashkohet me Bunën. Muret e saj kanë nisur të ngrihen në shekullin VI për nderim ndaj
dy martirëve, emrat e të cilëve në shqip morën trajtat shën Shirqi e shën Bahti. Të
hënën më 8 tetor, kalendari Kishtar përkujton shën Pelagenën virgjër e martire.
Liturgjia e kësaj dite na kujton se Zoti është e vetmja e mirë e njeriut e se Jezusi
na drejton ftesën: ‘Mësoni nga unë, që jam zemërbutë e i përvujtë”. Të martën
më 9 tetor, bie përkujtimi i shën Dionisit e shokëve të tij, martirë; i shën Leonardit,
meshtar, themelues i Klerikëve rregulltarë të Nënës së Zotit, dhe i shën Abrahamit,
patriark. Duke i përkujtuar këta shenjtorë, na lind pyetja më e rëndësishme që duhet
t’ia drejtojë vetes çdo njeri: “Ç’duhet të bëj për të fituar jetën e pasosur?”. Përgjigja
është : “Të duash Zotin e të afërmin, ashtu si na e kujton porosit Ungjilli.
Të
mërkurën më 10 tetor kalendari përkujton shën Paolinin, ipeshkëv i Jorkut, shën
Danielin, Samuelin e shokët e tyre, martirët e parë françeskanë dhe shën Françesk
Borgja. Liturgjia na fton të reflektojmë për mbretërinë e Zotit, që është e e fshehur
në histori: vetëm feja dhe shpresa e krishterë u krijojnë besimtarëve mundësinë ta
dallojnë e t’i shërbejnë, me bindjen se forca e fshehur e Shpirtit Shenjt do ta bëjë
këtë mbretëri të dukshme në kohë e do ta shndërrojë mbarë botën. Të enjten me
11 tetor, kalendari kishtar përkujton shenjtorët Filipin, diakon; Aleksandër Saulin,
ipeshkëv i Pavisë dhe të lumin Gjonin XXIII, papë. Figurat e tyre na nxisin ta thellojmë
reflektimin mbi hirin e lutjes: në se është Jezusi ai që na mëson të lutemi, si mund
ta vëmë në dyshim frytin e mësimit të tij? Mungesën e hirit të lypur nuk duhet ta
kërkojmë tek lutja, por tek mungesa e besimit tonë, kur lutemi. Të premten
me 12 tetor, kalendari kishtar përkujton të Lumen Virgjër Mari, Zojën e Bekuar,
Nënën e Kishës; shën Serafinin nga Montegranaro, laik kapuçin dhe shën Edistin,
martir. Liturgjia e ditë na kujton se në luftën kundër djallit, Jezusi dëshmon se
është më i fortë. Duke qenë tepër i ligshtë, njeriu nuk mund të fitojë kurrë kundër
së keqes, në se nuk e ka gjithnjë përkrah Jezusin. Të shtunën me 13 tetor,
sipas kalendarit bie përekujtimi i shën Teofilit, ipeshkëv i Antiokisë . Liturgjia
e ditës na fton ta bashkojmë zërin tonë me thirrjen e Psalmistit. ‘Duku, o Zot, diell
i drejtësisë’ që jehon në liturgjinë.
Të dielën e ardhshme me 14 tetor,
Kisha do të kremtojë të dielën e 28-të gjatë vitit kishtare e gjithnjë më 14 tetor
kalendair përkujton fedhe shën Kalistin, papë e martir. Liturgjia e ditës na
kujton se frika nga mënyra si mund të na gjykojnë njerëzit, na shtyn shpesh të paraqitemi
ndryshe nga sa jemi në të vërtetë, duke harruar se duhet të shqetësohemi vetëm për
gjykimin e Zotit.