Kremtohet funerali i kardinalit Karlo Maria Martini. Papa: “u mësoi besimtarëve se
e vetmja Fjalë e denjë, është ajo e Zotit”
Besimtarë e jo besimtarë nga Italia e krejt bota i dhanë lamtumirën e fundit kardinalit
Karlo Maria Martini, kryeipeshkëv nderi i dioqezës menegine, sot, në orën 16.00 në
Milano. Sipas traditës, varri i tij do të jetë brenda Katedrales, pranë elterit të
të Kryqëzuarit, në vendin e zgjedhur nga vetë kardinali jezuit. Funerali u kremtua
nga kryeipeshkvi aktual i Milanos, kardinali Anxhelo Skola në një atmosferë mallëngjimi
të përgjithshëm, në një kishë të mbushur aq sa nuk nxinte më e me njerëz të shumtë,
derdhur në sheshin para Duomos së Milanos. Papa Benedikti XVI përfaqësohej nga Mëkëmbësi
i tij për Qytet-Shtetin e Vatikanit, kardinali Anxhelo Komastri, i cili lexoi edhe
mesazhin e Atit të Shenjtë për këtë rast të dhimbshëm. Pasi u shpreh afërsinë
shpirtërore të afërmve, popullit të kryedioqezës së Milanos, Shoqërisë së Jezusit
e të gjithë atyre, që e vlerësuan dhe e deshën kardinalin Martini, Papa merr fjalët
e psalmistit, për të komentuar jetën e këtij bariu bujar e besnik ndaj Ungjillit e
Kishës Katolike. “Fjala jote është dritëz për këmbët e mia, dritë për udhët e mia”
(Ps 119(118), 105): psalmi 119 përshkruan më së miri kardinalin Martini, njeri i Zotit,
thekson Benedikti XVI, që jo vetëm e ka studiuar Shkrimin Shenjt, por ishte edhe i
dashuruar me të, e ktheu në dritën e jetës së vet, që gjithçka të ishte “ad maiorem
Dei gloriam”, për lavdinë më të madhe të Hyjit. “Pikërisht për këtë – lexoi
mesazhin e Papës Racinger, kardinali Komastri – qe në gjendje t’u mësojë besimtarëve
dhe atyre, që janë në kërkim të së vërtetës, se e vetmja Fjalë, e denjë për t’u dëgjuar,
për t’u pranuar e për t’u ndjekur, është ajo e Zotit, sepse u tregon të gjithëve udhën
e së vërtetës e të dashurisë”. E shpalljen e kësaj Fjale, kardinali Martini
e bëri me zellin shpirtëror, që kërkonte shën Pjetri, kur u thoshte të krishterëve
të jenë gjithnjë gati t’i përgjigjen kujtdo, që u kërkon arsyet e shpresës brenda
tyre (1 Pjt 4,13). Motoja e tij ipeshkvnore “Pro veritate adversa diligere” (Për
hir të së vërtetës të parapëlqesh [atë, që mendon] të kundërtën) tregonte që në
fillim kujdesin e kryeipeshkvit të Milanos për të gjitha situatat, sidomos për ato
më të vështirat, për ata që e kanë humbur rrugën e drejtë, për kë jeton në varfëri
e në vuajtje. Papa kujtoi në mesazh, njërën nga homelitë e kardinalit Martini, i cili
lutej kështu: “Të lutemi, o Zot, të na bësh ujë burimi për të tjerët, bukë
të ndarë për vëllezërit, dritë për ata, që ecin në errësirë; jetë për ata, që lëkunden
verbtazi mes hijeve të vdekjes. O Zot, qofsh jeta e botës; o Hyj, na udhëhiq drejt
Pashkëve të tua; së bashku do të ecim drejt Teje, do të mbajmë Kryqin tënd, do të
shijojmë bashkimin me Ngjalljen tënde. Së bashku me Ty do të shkojmë drejt Jeruzalemit
Qiellor, drejt Atit” (Homelia e 29 marsit 1980). Testament i një njeriu të
madh, i vlefshëm për të gjithë të krishterët. Pikërisht me këtë citim, Papa Benedikti
XVI e përfundon mesazhin e tij dhe u jep të gjithëve Bekimin Apostolik.