Shpirt i lashtë, i pamort, atë i dlirë i bukurisë, i madhështisë, vërtetësisë, zbrit,
zbuloju, verbona si vetimë mbi tokë e në qiell, o atë i lavdisë!
Në sa vrapojmë,
luftojmë e hovim përpjetë Ndriçoje çdo çast të këtij skaji fisnik, Rrethoi ballet
me dafinë gjetheblertë e trupin bëje të fisëm, çelik.
Me ty shkëlqejnë fusha
e male e dete, zbardh e vetëtin si tempull madhështor, vrapojnë kah ti shtegtarët,
vrapojnë fort, gjithë kombet vrapojnë, o shpirt i pamort!