5.Besojma apostolike e Nikesë Vazhdojmë të flasim mbi Koncilet Kishtare
gjatë historisë. E duke vijuar mbi Koncilin Kishtar të Nikesë mbajtur në vitin 325
pas Krishtit, sot flasim për ‘Besojmën Apostolike’, që njihet si Simboli i Koncilit
të Nikesë. Këtë Besojmë e shqiptojmë edhe sot, gjatë Meshës Shenjte: “Besoj
në një Hyj të vetëm, Atin e gjithëpushtetshëm, Krijuesin e qiellit e të tokës, të
gjitha sendeve që shihen dhe nuk shihen. Edhe në një Zot të vetëm, Jezu Krishtin, një
të vetmin Birin e Hyjit, të lindur prej Atit para të gjithë shekujve. Hyj prej
Hyjit, Dritë prej Dritës, Hyji i vërtetë prej Hyjit të vërtetë. Të lindur, jo
të krijuar, të njëgjëjtë me Atin: Nëpërmjet të cilit u krijuan të gjitha sendet. Ai
për ne njerëzit dhe për shpëtimin tonë zbriti prej qiellit. E u mishërua për
virtyt të Shpirtit Shenjt Në kraharorin e Virgjërës Mari: e u bë njeri. Dhe
u kryqëzua për ne nën Poncin Pilat; Pësoi dhe u varros, dhe u ngjall të tretën
ditë sipas Shkrimeve, e u ngrit në qiell dhe rri në të djathtën e Atit. Dhe
përsëri do të vijë me lavdi për të gjykuar të gjallët e të vdekurit, e Mbretëria
e tij nuk do të ketë mbarim. Edhe në Shpirtin Shenjt, që është Zot dhe jetëbërës: që
rrjedh prej Atit dhe prej Birit. Dhe së bashku me Atin dhe Birin adhurohet dhe
lavdërohet, Që foli me anë të profetëve. Edhe në një Kishë të vetme, të shenjtë,
katolike dhe apostolike. Dëshmoj një pagëzim të vetëm për faljen e mëkateve. Pres
ngjalljen e të vdekurve Dhe jetën e pasosur. Amen”.
Po kujtojmë se Besojma
lutet rregullisht në Meshë të dielave dhe festave. Përmes kësaj Besojme, në Kishën
katolike shprehet botërisht besimi personal dhe i përbashkët i atij ose i atyre që
besojnë. Besojma përfshin pikat themelore të mësimit të fesë sonë; përmban detyrimin
tonë për të jetuar sipas kësaj feje dhe thelbin kryesor të besimit. Kjo Besojmë thuhet
gjithmonë në Meshë e, në dallim nga Besojma Apostolike, e cila shpesh u prin përshpirtërive
mariane dhe litanive, thirret Besojma e Nikesë, sepse u shpall nga Koncili i parë
i Nikesë (325). Edhe Koncili i Efezit (431) e përforcoi shprehimisht Besojmën e Nikesë
dhe e shpalli të pandryshueshme. Dhe vërtetë, ajo u përsërit gjatë shekujsh e erdhi
deri në kohët tona, ashtu si e formuluan dhe e shqiptuan për herë të parë Etërit e
Kishës, të mbledhur në një shenjtërore të lashtë të Nikesë. Besojma rrjedh nga liturgjia
e ritit të pagëzimit e, më pas, u përfshi në liturgjinë e Meshës. Edhe sot, sipas
traditës apostolike, meshtari, në formën e tri pyetjeve, i bën me dije prindërit,
nunat dhe nunat se në çka beson Kisha, pret prej tyre dëshmimin e kësaj feje dhe i
udhëzon t’i japin fëmijës në rritje, edukatën e nevojshme fetare. Besojma është shprehje
e unitetit të Kishës.