Besojma apostolike e Nikesë

5. Besojma apostolike e Nikesë
Sot flasim për Besojmën Apostolike, që njihet si Simboli i Nikesë. Këtë Besojmë e shqiptojmë edhe sot, gjatë Meshës Shenjte:

“Besoj në një Hyj të vetëm,
Atin e gjithëpushtetshëm, Krijuesin e qiellit e të tokës,
të gjitha sendeve që shihen dhe nuk shihen.
Edhe në një Zot të vetëm, Jezu Krishtin,
një të vetmin Birin e Hyjit,
të lindur prej Atit para të gjithë shekujve.
Hyj prej Hyjit, Dritë prej Dritës, Hyji i vërtetë
prej Hyjit të vërtetë.
Të lindur, jo të krijuar, të njëgjëjtë me Atin:
Nëpërmjet të cilit u krijuan të gjitha sendet.
Ai për ne njerëzit dhe për shpëtimin tonë zbriti
prej qiellit.
E u mishërua për virtyt të Shpirtit Shenjt
Në kraharorin e Virgjërës Mari: e u bë njeri.
Dhe u kryqëzua për ne nën Poncin Pilat;
Pësoi dhe u varros,
dhe u ngjall të tretën ditë sipas Shkrimeve,
e u ngrit në qiell dhe rri në të djathtën e Atit.
Dhe përsëri do të vijë me lavdi
për të gjykuar të gjallët e të vdekurit,
e Mbretëria e tij nuk do të ketë mbarim.
Edhe në Shpirtin Shenjt, që është Zot dhe jetëbërës:
që rrjedh prej Atit dhe prej Birit.
Dhe së bashku me Atin dhe Birin adhurohet
dhe lavdërohet,
Që foli me anë të profetëve.
Edhe në një Kishë të vetme, të shenjtë, katolike
dhe apostolike.
Dëshmoj një pagëzim të vetëm për faljen e mëkateve.
Pres ngjalljen e të vdekurve
Dhe jetën e pasosur. Amen”.

Në gjuhën latine:
Credo in unum Deum

Credo in unum Deum,
Patrem omnipotentem,
factorem caeli et terrae,
visibilium omnium et invisibilium.

Et in unum Dominum Iesum Christum,
Filium Dei unigenitum,
et ex Patre natum ante omnia saecula.
Deum de Deo, Lumen de Lumine,
Deum verum de Deo vero,
genitum non factum,
consubstantialem Patri;
per quem omnia facta sunt.
Qui propter nos homines et propter nostram
salutem descendit de caelis.
Et incarnatus est
de Spiritu Sancto ex Maria Virgine,
et homo factus est.

Crucifixus etiam pro nobis sub Pontio Pilato,
passus et sepultus est,
et resurrexit tertia die,
secundum Scripturas,
et ascendit in caelum,
sedet ad dexteram Patris.
Et iterum venturus est cum gloria,
iudicare vivos et mortuos,
cuius regni non erit finis.

Et in Spiritum Sanctum,
Dominum et vivificantem,
qui ex Patre et Filioque procedit.
Qui cum Patre et Filio simul adoratur
et conglorificatur:
qui locutus est per prophetas.
Et unam, sanctam, catholicam et
apostolicam Ecclesiam.
Confiteor unum baptisma in remissionem
peccatorum.
Et expecto resurrectionem mortuorum,
et vitam venturi saeculi.

Besojma thuhet rregullisht në Meshë të dielave dhe festave. Përmes kësaj Besojme, në Kishën katolike shprehet botërisht besimi personal dhe i përbashkët i atij ose i atyre që besojnë. Besojma përfshin pikat themelore të mësimit të fesë sonë; përmban detyrimin tonë për të jetuar sipas kësaj feje dhe thelbin kryesor të besimit. Kjo Besojmë thuhet gjithmonë në Meshë e, në dallim nga Besojma Apostolike, e cila shpesh u prin përshpirtërive mariane dhe litanive, thirret Besojma e Nikesë, sepse u shpall nga Koncili i parë i Nikesë (325). Edhe Koncili i Efezit (431) e përforcoi shprehimisht Besojmën e Nikesë dhe e shpalli të pandryshueshme. Dhe vërtetë, ajo u përsërit gjatë shekujsh e erdhi deri në kohët tona, ashtu si e formuluan dhe e shqiptuan për herë të parë Etërit e Kishës, të mbledhur në një shenjtërore të lashtë të Nikesë. Besojma rrjedh nga liturgjia e ritit të pagëzimit e, më pas, u përfshi në liturgjinë e Meshës. Edhe sot, sipas traditës apostolike, meshtari, në formën e tri pyetjeve, i bën me dije prindërit, nunat dhe nunat se në çka beson Kisha, pret prej tyre dëshmimin e kësaj feje dhe i udhëzon t’i japin fëmijës në rritje, edukatën e nevojshme fetare. Besojma është shprehje e unitetit të Kishës.