13
Երբ Յիսուս լսեց, անկէ նաւով մեկնեցաւ ամայի տեղ մը` առանձին: Երբ բազմութիւնները լսեցին,
ոտքով հետեւեցան անոր` [իրենց] քաղաքներէն: 14 *Երբ դուրս ելաւ, տեսնելով մեծ բազմութիւն
մը` գթաց անոնց վրայ ու բուժեց անոնց հիւանդները: 15 Իրիկունը` իր աշակերտները եկան
եւ ըսին. “[Հոս] ամայի տեղ մըն է, ու ժամանակը արդէն անցած է. արձակէ՛ բազմութիւնը, որպէսզի
երթան գիւղերը եւ կերակուր գնեն իրենց”: 16 Յիսուս ըսաւ անոնց. “Պէտք չկայ որ անոնք
երթան, դո՛ւք տուէք անոնց` որ ուտեն”: 17 Անոնք ալ ըսին. “Հոս [ուրիշ բան] չունինք,
բայց միայն հինգ նկանակ ու երկու ձուկ”: 18 Ըսաւ [անոնց]. “Հո՛ս` ինծի՛ բերէք զանոնք”: 19
Եւ հրամայեց որ բազմութիւնը նստեցնեն խոտին վրայ: Հինգ նկանակներն ու երկու ձուկերը առաւ,
դէպի երկինք նայելով` օրհնեց, եւ կտրելով նկանակները` տուաւ աշակերտներուն, աշակերտներն
ալ` բազմութեան: 20 Բոլորը կերան ու կշտացան, եւ վերցնելով աւելցած բեկորները` տասներկու
կողով լեցուցին: 21 Անոնք որ կերան` հինգ հազարի չափ [այր] մարդիկ էին, կիներէն ու
մանուկներէն զատ: