Më 25 qershor kalendari përkujton shën Gulielmin, Abat.
Lindur në një familje fisnike të Verçelit (Itali), Gulielmi u bë murg dhe vendosi
të shkonte në Palestinë. Gjatë shtegtimit, u ndalua në Irpinia, ku themeloi Kongregatën
benediktine të Montevergjines, organizuar sipas rregullave të jetës së kuvendeve benediktine.
Duke ndjerë nevojën e jetës vetmitare, emëroi pasardhësin në drejtimin e Kongregatës,
nga e cila u largua, por pa e gjetur vetminë e dëshiruar. Gjithnjë në shtegtim, themeloi
kuvende të tjera, ndërmjet të cilave, atë të të Shëlbuemit, të ndarë në dy pjesë,
për rregulltarë e për rregulltare. Veprimtaria e tij e palodhshme e çoi edhe më
larg , drejt Roka San Feliçes, Fogjas e Troias. Ideali i jetës asketike që propozoi,
lidhur ngushtë me Rregullën Benediktine, i jepte më shumë hapësirë lutjes e kundrimit.
Gulielmi vdiq në kuvendin e Goletos më 24 qershor 1142 e nisi të nderohej menjëherë
si shenjt nga bashkësia e tij. Disa ipeshkvij autorizuan edhe kultin publik, që, duke
nisur nga viti 1785, u shtri në mbarë Kishën. Më 1807 trupi i tij u vendos në Montevergjine.
E vijon të pushojë në paqe edhe sot e kësaj dite në atë kuvend, ku gjatë Luftës II
Botërore u ruajt në fshehtësi të plotë, Sindona e Shenjtë e Torinos.