Papa u jep ndjesën e plotë pjesëmarrësve në takimin e familjeve në Milano.
Benedikti XVI u jep ndjesën e plotë besimtarëve, të cilët do të marrin pjesë në ndonjë
nga kremtimet, gjatë Takimit Botëror të Familjeve, që do të mbahet në Milano më 30
maj deri më 3 qershor. E pohon një deklaratë e Pendestarisë Apostolike, botuar sot.
Ndjesa, që mund ta fitojnë edhe ata, të cilët nuk kanë mundësi të shkojnë në Milano,
por bashkohen shpirtërisht me këtë ngjarje të madhe, kërkon përvojën e faljes në gjirin
e familjes: përmasë themelore e jetës familjare. Të dëgjojmë, për këtë, dëshminë e
Pietro Savareze-s, që së bashku me gruan dhe dy vajzat, 1 e 3 vjeçe, do të
niset nga Roma, për të marrë pjesë në takimin e Milanos:
Përgjigje:
- Në një farë mënyre mund të them se ne vijojmë të jemi të martuar, vijojmë
të jetojmë të lum bashkë, pikërisht sepse dimë ta falim njëri-tjetrin, dimë të pajtohemi,
edhe kur jeta na bën të largohemi, të ftohemi. Ky është sekreti i vogël i martesës,
i familjes, por në një farë mënyre, edhe i asaj familjeje të madhe, që quhet shoqëri.
Tjetri duhet dashur, ashtu si është, jo ashtu si e do ti. Problemi është se kjo dashuri
ndërmjet njerëzve, nuk është plotësisht në dorë të njeriut. Është dashuri, që zbret
nga Lart. Edhe unë e gruaja ime, si gjithë bota, nganjëherë e kemi të vështirë ta
pranojmë njëri-tjetrin, ashtu siç jemi. Prej këndej, e shikoj si dhuratë të Zotit
ndjesën e plotë të Papës, sepse unë mund ta fal gruan time, vetëm në se edhe mua më
fal plotësisht Zoti e më pranon, kështu siç jam. Lajm i mirë vërtet. E falënderoj
Atin e Shenjtë.
Pyetje: - Ju e gruaja juaj keni një moshë: 31 vjeç
e, prej kohe, drejtoni një grup besimtarësh pas Krezmimit. Përvojë e rëndësishme për
ju si çift, apo jo?
Përgjigje: - Po, është përvojë shumë e
bukur e edhe shprehje e mirënjohjes për gjithë ç’kemi marrë nga Kisha. Një herë në
javë i ndihmojmë të sapokrezmuarit për zgjidhjen e problemeve të tyre, lutemi bashkë
me ta, lexojmë Shkrimet Shenjte. Ndihmojmë njëkohësisht edhe familjet e tyre...
Pyetje:
- Ç’fjalë prisni nga Benedikti XVI me rastin e këtij takimi kushtuar familjeve,
në një çast historik si ky, kur familja sulmohet nga të katër anët?
Përgjigje:
- Shkojmë atje, natyrisht, për të qenë pranë Atit të Shenjtë, për t’i treguar
gjithë botës se familjet e krishtera janë me të. Më shumë se gjithçka tjetër, prania
jonë është dëshmi për shoqërinë, së cilës i tregon konkretisht se familja e krishterë
nuk është model që i ka kaluar koha, bashkim që nuk vlen, e as realitet, që nuk ekziston
më. Bota do të shikojë mijëra e mijëra familje, mijëra burra e gra, të rinj e pleq,
akoma të dashuruar, dorë për dorë në këtë festë, shtrënguar fort rreth Atit të Shenjtë.
Prandaj po shkojmë: që bota ta shikojë me sytë e vet, edhe një herë, bukurinë e familjes
së krishterë. Në se shikojmë shoqërinë, në të cilën jetojmë, do të vërejmë se divorcet
e ndarjet vijojnë të shtohen gjithnjë më shumë. Pse? Pikërisht sepse mungon dëshira
për të falur. Jo pse njerëzit janë të këqinj e, prej këndej, duan edhe të divorcohen
a të ndahen, por pse nuk e kanë marrë hirin e faljes nga Lart, e prej këndej, nuk
duan e nuk dinë të falin. Pasojat: sherre e ndarje! Atëherë ne shkojmë atje për t’u
treguar të gjithëve se duhet ta duam njëri-tjetrin, për aq sa vlejmë. Kështu si jemi.
Natyrisht presim nga Ati i Shenjtë një fjalë, një ndihmë, sepse ai është koka e Kishës.
Presim të na ngushëllojë, të na mësojë t’i zgjidhim problemet tona, t’i kapërcejmë
vështirësitë e përditshme, të na japë shpresë. Edhe pse sot nuk është e lehtë të
jetosh si familje e krishterë në gji të një shoqërie të çkristianizuar. Prandaj presim
me dëshirë të zjarrtë, një fjalë të fortë nga ana e Atit të Shenjtë.