Arma e Rojes Zvicerane Papnore kujtoi flijimin e 147 ushtarëve të saj, rënë gjatë
“Plaçkitjes së Romës”, më 6 maj 1527, gjatë sulmit të Lancikenekëve, mercenarëve gjermanë
të kohës së Rilindjes. Këta ushtarë u vranë për të mbrojtur Papën Klementi VII. Ky
përkujtim është gjithnjë rasti i betimit solemn të rojeve të reja zvicerane, ceremoni
shumëngjyrëshe, shumë e ndjekur edhe në botë për veçoritë e saj. Në mëngjes, në
orën 7.15, Sekretari i Shtetit të Vatikanit, kardinali Tarçizio Bertone kremtoi meshën
për Rojet dhe familjarët e tyre në elterin e katedrës së Bazilikës së Shën Pjetrit.
Më pas, në orën 10.30, në Oborrin e Shën Damazit të Pallatit Apostolik, u zhvillua
ceremonia e betimit të rojeve të reja, ndërsa pasdite, në orën 17.00, orkestra e Policisë
Kantonale të Luçernës dha një koncert në sheshin e Galeas, gjithnjë në Vatikan. Ceremonitë
për këtë ditë të shënuar në jetën e Rojeve Zvicerane filluan që dje, me konferencën
për shtyp të komandantit, kolonelit Daniel R. Anring, në lagjen zvicerane të Vatikanit,
në orën 8.45. Po dje, pasdite, në Kishën e Zojës në Varrezat e Vatikanit , u kremtuan
Mbrëmësoret bashkë me prindërit e kandidatëve, ndërsa në orën 18.00, u përkujtuan
dhe u nderuan të rënët në sheshin e Protomartirëve Romakë. Rojet Zvicerane janë
në shërbim të papëve, që nga 22 maji i vitit 1506, në kohën e Papës Xhulio II. Përveç
rastit që përmendëm, ato morën pjesë edhe në shumë beteja të tjera, por sot qëndrojnë
vetëm në hyrje të Shtetit të Vatikanit e në muze e institute të rëndësishme të Selisë
së Shenjtë, të armatosur thjesht me alabardën. Ajo është armë e bardhë, një lloj sëpate
me teh e majë të mprehtë, montuar mbi një shtizë të gjatë. Është thjesht simbol i
kohëve e nuk përdoret kundër vizitorëve të Vatikanit, për të cilët, rojet zvicerane
kanë gati vetëm buzëqeshjen dhe mirësjelljen, që i karakterizon. Alabarda plotëson
veshjen e rojeve, ngjyrë blu, e kuqe dhe portokalli, që mendohet të jetë ideuar nga
Mikelanxhelo i madh. Mund të bëhet roje zvicerane, çdo mashkull me nënshtetësi
zvicerane, katolik, i moshës 18-30 vjeç, i gjatë jo më pak se 174 cm, i pamartuar,
i pajisur me çertifikatë për aftësitë profesionale, ose me diplomë të shkollës së
mesme, që ka kryer me nder shërbimin ushtarak në Zvicër. Martesa pranohet për kaporalët
dhe për ushtarakët me grada më të larta.