Сённяшняя “L’Osservatore
Romano” змяшчае на сваіх старонках разважанне над выразам рускага пісменніка і філосафа
Фёдара Дастаеўскага “Прыгажосць збавіць свет”. “Прырагатыва прыгажосці не заключаецца
ў тым, каб збаўляць свет, але няўмольна заставацца ў ім; і ў гэтай прысутнасці прыгажосць
становіцца адзінай надзеяй для свету”, - лічыць аўтар артыкула, спецыяліст ў галіне
тэорыі культуры, літаратуры, філасофіі і рэлігіязнаўства Таццяна Касаткіна. Яна адзначае,
што “прыгажосць ужо прысутная ў свеце і, менавіта, дзякуючы гэтай прысутнасці, свет
будзе збаўлены”. “Прыгажосць, не змагаецца як Бог, але прысутнічае, а збаўленне прыйдзе
ў свет праз позірк чалавека, які здолее адкрыць яе ва ўсіх рэчах”, - лічыць аўтар
артыкула. Разважаючы над творам Дастаеўскага “Ідыёт”, Таццяна Касаткіна падкрэслівае,
што прыгажосць у адным чалавеку, становіцца імпульсам для іншых таксама імкнуцца да
яе і адкрываць у сваім жыцці. “Тут па-сапраўднаму, а не сімвалічна, пачынаецца рух
да будавання святыні змененага свету”, - адзначае аўтар артыкула і цытуе словы св.
Серафіма Сароўскага “Збаў самаго сябе і вакол цябе збавяцца тысячы”.
Таццяна
Касаткіна адзначае, што сустрэча з прыгажосцю ў іншых людзях натхняе чалавека да таго,
каб ісці за імі і адкрываць, у чым заключаецца ўласная прыгажосць. Аднак, яна папярэджвае,
што тут існуе пагроза радыкальнай памылкі, якая заключаецца ў тым, каб наследаваць
прыгажосць толькі павярхоўна, але не змяняць свой унутраны свет. “Гэта перамяняецца
ў эгаістычную спробу завалодаць прыгажосцю свету, вядзе да разбурэння гармоніі, да
апазіцыі і барацьбы”, - адзначае аўтар. “Адкрыццё ўласнай прыгажосці, як адказ на
адкрытую сабой прыгажосць, з’яўляецца шляхам, на якім чалавек становіцца крыніцай
ласкі для свету”, - адзначае Таццяна Касаткіна.