Në sa në Romë, zemër e krishterimit, Benedikti XVI niste kremtimin e së Dielës së
Larit, në një Shesh ku shkelte vetë pranvera, me të gjitha ngjyrat e saj, nga e blerta
e lendinave, mbi shkallët e Bazilikës, tek larushia e ngjyrave të luleve, rreth Obeliskut,
edhe në Viset e Shenjta niste Java e Madhe. Nën një qiell të kaltërt, ndriçuar
nga dielli i ditës së parë të prillit, mijëra shtegtarë nga mbarë bota kremtuan të
Dielën e Larit, me rrema palmash në duar, duke shkelur pikërisht mbi gjurmët e Jezu
Krishtit, që më se dymijë vjet më parë, hynte ngadhënjimtar, i pritur si Mbret, në
Jeruzalem. Për t’u kryqëzuar, jo më shumë se pesë ditë më pas, i ndjekur nga e njëjta
turmë. .. Java e Madhe në Jeruzalem nisi me një procesion madhështor, tejet prekës.
Procesioni filloi nga Mali i Ullinjve, nga Gjetsemani, ku Juda e shiti Zotin për
20 aspra, e vijoi rrëzë mureve të qytetit të lashtë, duke ndjekur të njëjtën rrugë,
që pati ndjekur vetë Jezusi. Rrugicat e qytetit të vjetër u mbushën plot me blerimin
e palmave, ullinjve, larit e edhe me kryqet, që i mbanin në duar shtegtarët, kryesisht
katolikë, nga mbarë bota. Kujtojmë se Kisha greke e Kishat e tjera ortodokse do
t’i kremtojnë Pashkët sipas Kalendarit julian, më 15 prill.