Kuba duhet të jetë shtëpia e të gjithë kubanëve në drejtësi e në liri: kështu Papa
në ceremoninë e lamtumirës nga ishulli karaibik
“Kuba duhet të jetë shtëpia e të gjithë kubanëve, ku të bashkëjetojnë drejtësia e
liria, në një atmosferë vëllazërimi e pajtimi”: kjo qe lutja e zjarrtë e Benediktit
XVI, gjatë ceremonisë së lamtumirës, në aeroportin “José Martì” të Havanës, në praninë
e presidentit kuban Raul Kastro. Me këtë veprimtari, zhvilluar kur në Evropë ishte
ora 23.30 e ditës së djeshme, përfundoi udhëtimi i 23-të apostolik i Papës në Meksikë
e në Kubë, një vizitë 5-ditore, gjatë së cilës Ati i Shenjtë i përforcoi në fe besimtarët,
u foli për shpresë e paqe meksikanëve, në 200-vjetorin e pavrësisë, dhe për liri e
drejtësi, kubanëve, me të cilët kremtoi 400-vjetorin e gjetjes së shtatores së Zojës
së Dashurisë së Krishterë. Ceremonia e lamtumirës, para nisjes së Papës për në
Romë, ku mbërriti, sot paradite në orën 10.15, u zhvillua në një nga sallat e aeroportit,
e jo jashtë, për shkak të shiut. Vetëm pak orë më parë, Benedikti XVI ishte takuar
në Nunciaturën Apostolike me ish-liderin kuban, Fidel Kastro. Në aeroport, Papa vuri
në dukje vuajtjet e popullit për shkak të embargos e theksoi se askujt nuk duhet t’i
ndalohen liritë themelore. Dhjetra-mijëra kubanë vërshuan nëpër rrugë, pavarësisht
nga koha e keqe, për të përshëndetur Atin e Shenjtë, gjatë 18 kilometrave, që e ndanin
nunciaturën apostolike nga aeroporti. Për herë të parë në tokën kubane, Jozef Racinger
dënoi me forcë embargon amerikane kundër ishullit, i cili ndodhet në një situatë të
vështirë: “Gjendje, që keqësohet edhe më shumë, kur masat ekonomike kufizuese,
të imponuara nga jashtë vendit, rëndojnë negativisht mbi popullsinë… Do të vijoj të
lutem me zjarr, që të vazhdoni rrugën e nisur dhe Kuba të bëhet shtëpia e të gjithëve
e për të gjithë kubanët, ku të bashkëjetojnë drejtësia e liria, në një atmosferë vëllazërimi
të sinqertë”. “Respekti dhe kujdesi për lirinë, që regëtin në zemrën e çdo
njeriu – pohoi Jozef Racinger – është i domosdoshëm për t’iu përgjigjur si duhet kërkesave
themelore të dinjitetit të tij, duke ndërtuar kështu, një shoqëri, në të cilën secili
të ndjehet protagonist i pazëvendësueshëm i së ardhmes dhe i jetës së vet, i familjes
dhe i atdheut”: “Koha e sotme kërkon urgjentisht që në bashkëjetesën njerëzore,
kombëtare e ndërkombëtare, të eliminohen qëndrimet e ngurtësuara e këndvështrimet
e njëanshme, të cilat kanë prirjen për t’i bërë më të vështira marrëveshjet e më pak
të frytshme përpjekjet për bashkëpunim”. Është i nevojshëm, nënvizoi Benedikti
XVI, një dialog plot durim e sinqeritet, për të kërkuar pikat e bashkimit me të gjithë,
përmes vullnetit të mirë për të dëgjuar Fjalën e Zotit e për ta rinovuar jetën personale
e shoqërore, duke u nisur nga Ungjilli i Krishtit. Papa e la Kubën nën shiun e
rrëmbyeshëm, që “mungonte prej kohësh e ishte mëse i nevojshëm”, tha në përshëndetjen
e vet, kreu i shtetit, Raul Kastro. Por e la edhe me shpresën, se drita e Krishtit
do të përforcojë shpirtin kuban dhe vlerat më fisnike të këtij populli, për të hapur
horizonte të reja para një shoqërie të përtërirë e të pajtuar.