Bilanc i atë Lombardit mbi udhëtimin e Papës në Kubë dhe reflektimi i tij për takimin
e Benediktit XVI me Fidel Kastron
Biseda ndërmjet Papës dhe Fidel Kastros – tha drejtori i Sallës së Shtypit të Vatikanit,
atë Federiko Lombardi – qe shumë intensive dhe e përzemërt. Ish-lideri kuban ishte
shumë i interesuar të dinte mendimin e Benediktit XVI mbi temat e mëdha të aktualitetit.
Një Fidel Kastro i kujdesshëm e i gatshëm për të reflektuar së bashku me Atin e Shenjtë,
siç na thotë atë Lombardi në mikrofonin tonë, duke nënvizuar se ish- “Lideri Maximus”
tani lexon e shkruan libra: Aktualisht, kjo është gjendja, pasi Fidel Kastro
nuk ka më përgjegjësi të tipit politik. Dëshironte me gjithë shpirt të takohej me
Atin e Shenjtë për t’i bërë pyetje, ndër të cilat, disa kishin të bënin me Kishën
dhe me shërbimin e Papës, të tjera, më të përgjithshme, me gjendjen e njerëzimit sot:
sfidat, vështirësitë e shkencës për t’i dhënë njerëzimit përgjigjet që pret, problemet
e dialogut ndërfetar… Ja pra: cilat janë rrugët, përmes të cilave, njeriu mund të
gjejë përgjigjen për pyetjet e tij të mëdha? Ati i Shenjtë u përgjigj, natyrisht sipas
perspektivës së vet, duke nënvizuar kontributin, që mund të japë këndvështrimi fetar
mbi njeriun e botën, për të gjetur dritën, orientimin, themelin, për të kërkuar udhët,
zgjidhjet, në kohën e sotme. Fidel Kastro e vlerësoi faktin se Nënë Tereza
e Gjon Pali II janë shpallur të Lum, duke u lartuar në nderimet e elterit… Janë
dy personalitete të jashtëzakonshme, që ai i ka njohur e takuar personalisht dhe i
vlerëson e i admiron shumë. Një bilanc përfundimtar: para 14 vjetëve, Gjon
Pali II, tani, Benedikti XVI. Dy vizita, që mund ta ndihmojnë Kishën në Kubë për veprimtarinë
e saj në gjirin e shoqërisë… Sigurisht, ky është edhe qëllimi i këtyre vizitave:
inkurajimi i Kishës, gjallërimi i saj, dhënia e shpresës, në mënyrë që ajo të japë
kontributin e vet. Natyrisht, këtu hyjnë edhe kërkesat, që Ati i Shenjtë u drejtoi
autoriteteve kubane, për hapësira të reja, më të mëdha, për lirinë fetare – të kuptuar
si dëshmi e plotë e jetës së Kishës – e edhe, për zgjerimin e veprimtarive në fushën
edukative, në atë të bamirësisë, që i japin Kishës mundësinë të kontribuojë sa më
shumë për të mirën e përbashkët të krejt popullsisë. Takim personal i Papës
me popullin kuban: mund ta karakterizojmë kështu këtë udhëtim, këtë interesim të Atit
të Shenjtë në takimet me autoritetet, përmes thellimit në problemet e vendit e të
shoqërisë… Udhëtim do të thotë të shkosh personalisht në një vend e të takohesh
me njerëzit. Pra, populli të sheh konkretisht, ta sheh fytyrën, sjelljen e prandaj,
mund të të dojë më shumë e të të ndjejë më pranë. Edhe liderët, sido të jetë qëndrimi
i tyre, shohin njerëz e një njeri në veçanti, Papën, me të cilin mund të flasin, i
cili tregon kujdes të madh për kërkesat e popullit, që autoritetet duhet t’i shërbejnë.
Me Atin e Shenjtë, ata kanë një element të përbashkët: si duhet ushtruar përgjegjësia,
për të mirën e popullit?