Jak co miesiąc, Ojciec Święty poleca modlitwom wiernych dwie intencje: ogólną
i misyjną. Pierwsza z nich to: „Aby wszyscy ludzie mieli pełny dostęp do
wody i do zasobów potrzebnych do życia codziennego”. Papież w swych wypowiedziach
nieraz powraca do tej sprawy. Mówił o niej, odwiedzając przed dwoma laty, 16 listopada
2009 r., rzymską siedzibę Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i
Rolnictwa FAO. Swe przemówienie wygłosił na rozpoczęcie światowego spotkania na szczycie,
poświęconego bezpieczeństwu żywnościowemu.
„Wspólnota międzynarodowa zmaga
się w ostatnich latach z poważnym kryzysem ekonomicznym i finansowym – mówił wówczas
Benedykt XVI. – Statystyki poświadczają, że dramatycznie rośnie liczba cierpiących
głód, do czego przyczynia się wzrost cen artykułów spożywczych, zmniejszanie się zasobów
ekonomicznych ludności najuboższej, ograniczony dostęp do rynku i do żywności. W encyklice
Caritas in veritate napisałem, że «głód zależy nie tyle od niewystarczających
zasobów materialnych, ile raczej od niedostatecznych zasobów społecznych, wśród których
najważniejszy jest natury instytucjonalnej. To znaczy, brakuje struktury instytucji
ekonomicznych, będącej w stanie zagwarantować regularny i odpowiedni dostęp do pokarmu
i wody, a zarazem stawić czoło sytuacjom związanym z podstawowymi potrzebami oraz
prawdziwymi kryzysami żywnościowymi»”.
Przemawiając w FAO, Benedykt XVI przypomniał,
że dostęp do wody i innych zasobów jest niezbywalnym prawem człowieka: „Nie należy
też zapominać o podstawowych prawach człowieka, wśród których szczególne miejsce ma
prawo do wystarczającego, zdrowego i pożywnego pokarmu, jak również do wody. Odgrywa
ono ważną rolę względem innych praw, poczynając od pierwszego, jakim jest prawo do
życia. Musi zatem dojrzewać «solidarna świadomość, uznająca pożywienie i dostęp do
wody za powszechne prawo wszystkich istot ludzkich, które nie dopuszcza różnic czy
dyskryminacji» (Caritas in veritate, n. 27)”.
Z kolei Ojciec Święty
poleca nam intencję misyjną. W lutym mamy się modlić, „aby Pan wspierał
wysiłki pracowników służby zdrowiaw najuboższych regionach, którzy
opiekują się chorymi i osobami starszymi”. Papież często powraca do tego
tematu. W czasie swoich podróży, zwłaszcza do krajów południowej części naszego globu,
nieraz odwiedza chorych i opiekujących się nimi pracowników służby zdrowia. Przed
trzema laty, 19 marca 2009 r., spotkał się z nimi w Ośrodku im. kard. Paul-Émile’a
Légera w Jaunde, stolicy Kamerunu. Nawiązał do ewangelicznego opisu uzdrowienia teściowej
św. Piotra (Mk 1, 30-31).
„W tym fragmencie Ewangelii widzimy, że Jezus spędza
cały dzień z chorymi, aby nieść im ulgę – zaznaczył Benedykt XVI. – Pokazuje nam On
w ten sposób, poprzez konkretne gesty, swoją braterską czułość i życzliwość względem
wszystkich, którzy mają złamane serce i zranione ciało”. Ojciec Święty
zwrócił się do tych, którzy opiekują się chorymi: „Myślę w szczególności o was, członkach
personelu szpitalnego, i o wszystkich, którzy pracują w służbie zdrowia. Towarzysząc
cierpiącym, poświęcając im uwagę i otaczając ich opieką pełnicie uczynki miłosierdzia
i miłości, które Bóg docenia: «Byłem chory, a odwiedziliście Mnie» (Mt 25, 36). Waszym
zadaniem, naukowcy i lekarze, jest stosować wszystko, co się godzi, aby nieść ulgę
w cierpieniu. Do was należy przede wszystkim chronić życie ludzkie. Macie być obrońcami
życia od poczęcia aż po naturalny kres. Dla każdego człowieka poszanowanie życia jest
prawem i zarazem obowiązkiem, bowiem każde życie jest darem Boga. Chcę wraz z wami
dziękować Panu za wszystkich, którzy w taki czy inny sposób działają w służbie osób
cierpiących. Zachęcam księży i tych, którzy je odwiedzają, by przez czynną, przyjazną
obecność w szpitalnych strukturach duszpasterskich bądź opiekę kościelną w domach
nieśli chorym pociechę i wsparcie duchowe”.