Myslimanët e Nigerisë luten për vëllezërit e krishterë, në shënjestrën e terrorizmit
Emiri i Kanos, megjithëse vetëm për një minut, kryesoi sot një lutje, gjatë së cilës
myslimanët i kërkuan Zotit t’i ndihmojë për t’u dhënë fund sulmeve të organizatës
ekstremiste islamike “Boko Haram” në veri të Nigerisë. Të premten, pikërisht në këtë
qytet, u vranë mëse 150 vetë, në një sërë sulmesh të koordinuara. Sot, ndodhej në
vend, presidenti katolik i Nigerisë, Xhonatan Gudlak, i cili njoftoi se janë arrestuar
disa nga anëtarët e grupit. “Boko Haram” në gjuhën vendase do të thotë “Edukimi perëndimor
është sakrilegj”. Grupi ka lindur në Nigeri, por është përhapur edhe në Kamerun, Niger
e Çad. Anëtarët e tij stërviten në Pakistan, në Magrebin algjerian e në Somali. Me
dy fytyra – njëra e moderuar, e gatshme për dialog me qeverinë, dhe tjetra integraliste
e tipit të Al Kaedës – organizata ka sulmuar shpesh të krishterët, me qëllim vendosjen
e ligjit të Sharisë kudo në Nigeri, vend i ndarë më dysh: jugu, i krishterë e veriu,
mysliman. Preferohen sulmet kundër të krishterëve e vendeve të tyre të kultit, pasi
ato bëjnë më shumë bujë në botën perëndimore. Atentatet e javës së kaluar janë dënuar
haptas dhe ashpër nga sekretari i OKB-së, Ban Ki-Mun e nga kryetarja e diplomacisë
evropiane, Kathrinë Eshton. Por është e rëndësishme të theksohet se nuk ka luftë ndërmjet
të krishterëve e myslimanëve, siç nënvizon në mikrofonin tonë, Nunci Apostolik në
Nigeri, imzot Augustine Kasujja: Nuk është luftë ndërmjet të krishterëve e
myslimanëve. Ky grup po e nxit, se kështu, i bën reklamë vetes. Por, për popullin
nigerian, myslimanët e të krishterët nuk janë në luftë. Përkundrazi! Kohët e fundit,
në veri, në Sokoto, që është shtet mysliman, të dielave, grupe myslimanësh e të krishterësh
mbrojnë kishat, në mënyrë që dhuna të mos hyjë në këto vende kulti. Njëlloj edhe në
afërsi të Abuzhës, grupe myslimanësh e të krishterësh mbrojnë xhaminë. Nëse ka paqe
e mirëkuptim, edhe vendi zhvillohet. Kryeipeshkvi i Abuzhës i ka kërkuar gjithnjë
popullit t’i drejtohet Zotit me një lutje të lashtë për pajtimin. Quhet “Prayer for
Nigeria in Distress” (Lutje për Nigerinë në rrezik).