Lutja e falënderimit - ‘Te Deum’- që besimtarët e krishterë ia drejtojnë Zotit në
fund të vitit është kompozuar nga Shën Niketa, ilir. Shën Niketa, apo "shën Niketa
i Remessiana-s" (tek sllavët: "sveti Nikita") jetoi në shekullin IV, pak a shumë në
të njëjtën kohë me Shën Jeronimin. I njohur edhe me emrin "shën Niketa i Dardanisë",
ai kompozoi himnoren e mirënjohur "Te Deum, laudeamus" - "Ty Zot të lavdërojmë". Të
paktën që nga fillimi i shekullit të kaluar, kur britaniku A. E. Burn botoi në Cambridge
(1905) monografinë "Niceta of Remessiana", dihet botërisht se ky shenjtor doli prej
botës iliro-shqiptare. Vetë Shën Niketa shkruan me dorën e tij: "Dardanus sum" – “jam
Dardan”. Latinisht Te Deum laudámus: te Dóminum confitémur. Te
ćtérnum Patrem, omnis terra venerátur. Tibi omnes ángeli, tibi cćli et
univérsć potestátes: tibi chérubim et séraphim incessábili voce proclámant:
Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cćli et terra
maiestátis glórić tuć. Te gloriósus apostolňrum chorus, te prophetárum
laudábilis númerus, te mártyrum candidátus laudat exércitus. Te per
orbem terrárum sancta confitétur Ecclésia, Patrem imménsć maiestátis; venerándum
tuum verum et únicum Fílium; Sanctum quoque Paráclitum Spíritum. Tu
rex glórić, Christe. Tu Patris sempitérnus es Filius. Tu, ad liberándum susceptúrus
hóminem, non horrúisti Virginis úterum. Tu, devícto mortis acúleo, aperuísti
credéntibus regna cćlórum. Tu ad déxteram Dei sedes, in glória Patris. Iudex
créderis esse ventúrus. Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, quos pretióso
sánguine redemísti. Ćtérna fac cum sanctis tuis in glória numerári. Salvum
fac pópulum tuum, Dómine, et bénedic hereditáti tuć. Et rege eos, et extólle
illos usque in ćtérnum. Per síngulos dies benedícimus te; et laudámus
nomen tuum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi. Dignáre, Dómine, die isto
sine peccáto nos custodíre. Miserére nostri, Dómine, miserére nostri. Fiat
misericórdia tua, Dómine, super nos, quemádmodum sperávimus in te. In
te, Dómine, sperávi: non confúndar in ćtérnum.
Varianti i parë gegnisht
Ty, o Zot, të levdojmë, Ty të madhnojmë, o Zot. Ty, Atë i amshuem,
mbarë bota të nderon. Ty të këndojnë gjithë Engjujt, Ty Qiella e të gjith
Pushtetet: Ty Kerubinat e Serafinat të këndojnë pa pushim: Shęjt, Shęjt, Shęjt
âsht Zoti, Hyu i ushtrive. Qiella e toka janë plot me lumni tande. Ty t’levdon
vallja e lumnueshme e Apostujve. Ty çeta e levdueshme e Profetve. Ty t’levdon
urdia e kandritun e Martirve. Ty t’dishmon Kisha shęjte në tanë boten: Nji
të vetmin Birin tand adhron, E Shpirtin Shęjt ngushlluesin. Ti je, o Krisht,
Mbreti i lumnisë. Ti Biri i amshuem i Atit. Ti, per me krye librimin e njerzve, nuk
e perbuze krahnorin e nji Vashe; Ti, mbasi e ndrydhe fuqinë e dekës, u çile
besimtarve Mbretninë e Qiellve. Ti rrin ne e djathten e Zotit, në lumninë e Atit.
Prej kah besojmë se ke me ardhë porsi gjyqtar. Ty pra po të lutemi: Eja në
ndihmë të shërbtorve tú, qi Ti i shpërbleve me Gjakun Tand të paçmueshem. Bân
qi të kemi pjesë me Shęjten tú në lumninë e amshueshme. Pështoje, o Zot, popullin
tand e bekoje trashigimin tand. E drejtoi këta e naltoi deri n’amshim. Na
të bekojmë Ty ditë per ditë. E e levdojmë emnin tand per shekuj të shekujve. Denjou,
o Zot, me na ruejtë pa asnji mëkat. Të keshë dhimbë për ne, o Zot: të keshë dhimbë
për ne. U reshtë, o Zot, mishrira jote permbi ne, njashtu si shpresuem në
Ty. Në Ty, o Zot, kam shpresue: s’ do të mes kurrë i topitun! Përkthimi
'Te Deum-it' në shqipen zyrtare
Ne të lavdërojmë, o Hy, Të shpallim
Zot. O Atë i amshuar, toka mbarë të adhuron. Ty të këndojnë Engjëjt, E mbarë
Pushtetet qiellore: Shenjt, Shenjt, Shenjt, Zoti Hyji i gjithësisë. Qielli
e toka janë plot me lumni tënde. Të brohoret kori i Apostujve, Radha e ndritshme
e martirëve, Profetët njëzëri të lavdërojnë, E Kisha Shenjte shpall lumninë
tënde, Birin tënd të vetëm adhuron E Shpirtin Shenjt ngushëllues. O Krisht,
mbret i lumturisë, Bir i amshuar i Atit, Ti linde nga Virgjëra Nënë për shëlbim
të njeriut. Ngadhënjyes mbi vdekjen, Ia hape portat e qiellit besimtarëve. Ti
rri në të djathën e Atit, Do të vish të gjykosh botën në fundin e kohëve. Ndihmoi
bijtë e tu, o Zot, Që i shpërbleve me gjakun tënd të çmuar. Pranoi në lumninë
tënde, Në tubimin e shenjtorëve. Shpëtoje popullin tënd, o Zot, Priji e mbroji
bijtë tu. Çdo ditë të bekojmë, Lavdërojmë përgjithmonë emrin tënd. Denjohu,
o Zot, Të na ruash pa mëkat. Me ne qoftë gjithmonë mëshira jote: Në ty shpresuam. Mëshirë,
o Zot, mëshirë për ne. Ti je shpresa jonë S’ do të jemi të pështjelluar në amshim!