Papa në audiencën e përgjithshme: gëzimi i krishterë i Krishtlindjes nuk duhet të
përvetësohet nga aspektet e jashtme të festës.
“Krishtlindja është festë e shenjtë e kristiane, vlera fetare e së cilës nuk duhet
të përvetësohet nga aspektet e jashtme”. Me këtë porosi e hapi sot Benedikti XVI katekizmin
e audiencës së përgjithshme, mbajtur në Sallën e Palit VI, në Vatikan. Në përfundim
të takimit të së mërkurës, Papa përshëndeti tre fëmijë katolikë koreanë, fitues të
konkursit, shpallur nga vendi i tyre për nder të 60-vjetorit të meshtarisë së Benediktit
XVI.
Amshimi, që
hyn në kufijtë e kohës e të hapësirës; Hyji që, për dashuri, kalon përmes grazhdit
të Betlehemit, duke u ulur aq, sa të bëhet i ngjashëm me njeriun. Në një katekizëm,
plot çaste vërtet poetike, Benedikti XVI citoi disa nga shprehjet më të bukura, që
i ka kushtuar Kisha në shekuj Lindjes së Jezusit. Por nuk harroi të theksonte edhe
se Krishlindja e sotme kërcënohet nga rreziku i kremtimit në mënyrë sipërfaqësore,
konsumistike, pa hyrë në shpirtin e saj të vërtetë. E, duke kujtuar shprehjen “Gëzuar
Krishtlindjen”, që këto ditë është në gojën e gjithë të krishterëve të botës, porositi: “Të
përpiqemi që, edhe në shoqërinë aktuale, shkëmbimi i urimeve të mos e humbasë vlerën
e thellë fetare e festa të mos thithet nga aspektet e jashtme, që prekin kordat e
zemrës. Natyrisht, shenjat e jashtme janë të bukura, të rëndësishme, në se nuk të
pengojnë por, përkundrazi, të ndihmojnë ta jetosh Krishtlindjen në kuptimin e saj
më të vërtetë: kuptimin e shenjtë e të krishterë, në mënyrë që edhe gëzimi, i cili
buron nga festa, të mos mbetet në sipërfaqe, po të hyjë në thellësi të zemrave tona”. Por,
si mund të hyjë sot festa e madhe në thellësi të shpirtit? Si mund ta provojë një
emocion të tillë, të paharrueshëm, njeriu i kohëve tona, që njihet si njeri i ndjeshmërisë,
i asaj që eksperimentohet empirikisht? Natyrisht, vijoi Papa, duke u nisur nga fakti
historik i Jezusit të Nazaretit, i Hyjit, i cili jo vetëm që i foli njeriut, por edhe
u bë njeri. E pastaj, në një nivel edhe më shpirtëror, duke ua vënë mirë veshin fjalëve
e shenjave të liturgjisë së Krishtlindjes: “Duke treguar se Jezusi
lind sot, Liturgjia nuk përdor një frazë pa kuptim, por nënvizon se kjo Lindje përshkon
tejembanë historinë. Ne, besimtarëve, kremtimi i Krishtlindjes na kujton edhe një
herë se Zoti është me të vërtetë i pranishëm ndërmjet nesh, është mishëruar, pra
nuk është larg e, ndonëse vijon të jetë me Atin, është edhe pranë nesh e, në këtë
Fëmijë, lindur në Betlehem, i afrohet njeriut; ne tani mund ta takojmë, në një ‘të
sotme’, pa perëndim”. Benedikti XVI, pastaj, tërhoqi vëmendjen në aspektin
e Pashkëve të Krishtit, që ndjehen fort edhe në ngjarjen e Betlehemit. Krishtlindja
e Pashkët, shpjegoi Papa, janë të dyja festa të shëlbimit: “Pashkët
kremtohen si fitore mbi mëkatin e mbi vdekjen: shënojnë çastin përfundimtar, kur lavdia
e Njeriut-Zot shkëlqen si drita e ditës; Krishtlindja kremtohet si hyrje e Zotit
në histori, duke u bërë njeri, për ta çuar njeriun tek Zoti: shënon, në se mund të
shprehemi kështu, çastin fillestar, kur nis të duket ylli i dritës”. Më
pas Papa citoi shumë fragmente, shkëputur nga shkrimet më të bukura, kushtuar Krishtlindjes,
ruajtur nga tradita kishtare. E, sipas fjalëve të Gregorit të Madh e të Shën Bazilit,
Benedikti XVI e përfundoi katekizmin, duke kujtuar me emocion jo vetëm rëndësinë,
por edhe bukurinë e festës, që na troket tashmë tek portat: “Për Krishtlindje
ne takohemi me butësinë e me dashurinë e Zotit, që përkulet mbi mjerimet tona, mbi
ligështitë tona, mbi mëkatet tona; përkulet deri tek ne. Biri i Zotit lind ende sot,
Hyji është vërtet pranë secilit nga ne e dëshiron të na takojë, të na çojë tek Ati.
Ai është drita e vërtetë; ai e davarit errësirën, që mbështjell jetën tonë e jetën
e mbarë njerëzimit”. Atmosferë feste, në audiencën e sotme të përgjithshme,
si zakonisht në këtë kohë kishtare. Salla e Palit VI ishte plot me tingujt e gajdexhinjve,
ardhur nga krahina molisane e Bojanos, të cilët Papa i falënderoi për muzikën e bukur. Duke
përshëndetur grupet e shtegtarëve të gjuhës spanjolle, Benedikti XVI i ftoi që, gjatë
festave, të tregohen më të vëmendshëm ndaj njerëzve, të cilët vuajnë në trup e në
shpirt. Shpesh, në atmosferën kur të gjithë festojnë e gëzohen, vuajtja bëhet edhe
më e padurueshme. Prandaj, sipas Papës, besimtarët nuk duhet të vonohen asnjë çast,
kur është fjala për të ndihmuar njeriun, që vuan. Pastaj urimet e fundit, drejtuar
të rinjve, të sëmurëve dhe të posamartuarve : “Të dashur të rinj, posaçërisht juve,
nxënës të Liceut Brauçi të Kaivanos, ju uroj të hyni në misterin e Betlehemit me fenë
e Virgjërës Mari; uroj që ju, të dashur të sëmurë, t’i afroheni Shpellës së Betlehemit me atë gëzim e me atë paqe shpirtërore, që Jezusi vjen ta sjellë në botë; e
juve, të dashur bashkëshortë të rinj, ju uroj ta kundroni vazhdimisht shembullin e
Familjes Shenjte të Nazaretit, për të bërë tuajat virtytet e saj e për t’i praktikuar
në jetën e përbashkët, të saponisur. Në audiencën e sotme të përgjithshme ishin
të pranishëm edhe tre fëmijë katolikë koreanë, ardhur nga vendi i tyre për t’i dhuruar
Papës një tubëz letrash me vizatimet e 33 bashkëmoshatarëve, që fituan konkursin
e organizuar nga Ambasada e Republikës së Koresë pranë Selisë së Shenjtë, në bashkëpunim
me gazetën katolike koreane Pionghva Shinmun (Gazeta e Paqes), organ i kryedioqezës
së Seulit, me rastin e 60-vjetorit të meshtarisë së Benediktit XVI. Në konkurs morën
pjesë më se 1220 fëmijë koreanë të moshave të ndryshme. Natën e Krishtlindjes,
gjatë Meshës papnore njëri nga tre fëmijët do të lexojë lutjen e besimtarëve koreanë,
ndërsa dy të tjerët, do ta marrin Kungimin Shenjt nga dora e Papës. Përveç kësaj,
gjithnjë gjatë Meshës, dy fëmijë koreanë do të marrin pjesë në paraqitjen e dhuratave
në elter e dy të tjerë do të çojnë një shportë me lule tek Shpella e Betlehemit që,
sipas traditës, do të përurohet pikërisht Natën e Shenjtë, në Bazilikë e në Sheshin
e Shën Pjetrit. Ambasada e Republikës së Koresë – shpjegon një komunikatë e vetë
përfaqësisë diplomatike - e organizoi këtë konkurs që të falënderonte Atin e Shenjtë
për shërbimin e palodhur në dobi të mbarë njerëzimit si dhe për t’i shprehur simbolikisht
dashurinë e madhe të popullit korean. Ambasada siguron se kjo ngjarje do t’i shërbejë
shumë Kishës dhe shoqërisë, posaçërisht duke i përforcuar në fe katolikët e Koresë.