Më 19 dhjetor kalendari përkujton Shën Anastasin I, Papë.
Anastasi I u ul në katedrën e Shën Pjetrit më 27 nëntor 399. Libri i Papëve e paraqet
me origjinë romake. Dimë se i ati quhej Maksim, se luftoi me energji donatizmin në
provincat veriore të Afrikës e se ratifikoi vendimet e Koncilit të Toledos të vitit
400, gjatë të cilit disa ipeshkvij galicianë, që kishin dënuar Prishilianin, mbetën
në detyrën e tyre, të mbrojtur nga Papa Anastasi. Ky Papë pati shpirtin e mbrojtësit
të madh e guximtar të Kishës kundër të gjithë armiqve të saj. Kështu kujtojmë se luftoi
edhe kundër arianizmit dhe mbrojti me guxim të drejtat e Ilirikut për të mbetur i
lidhur me Kishën perëndimore. Duhet, pra, t’ia dijmë për nder, në se feja katolike
romake mbeti gjallë në ato vise, që shumë më vonë do të quheshin Shqipëri veriore.
Anastasi I njihet edhe për masat që mori kundër pranisë së manikejve në Romë si dhe
për ndërtimin e Bazilikës romake Kreshenciana (aktualisht e Shën Sikstit). Bashkëpunoi
ngushtësisht me Shenjtin ilir, Jeronimin si dhe me Shën Paolinin nga Nola. Pati letërkëmbim
të dendur me të gjitha personalitetet e kohës, por nga letrat e tij fatkeqësisht shumë
pak kanë arritur deri në ditët tona. Vdiq pas një papnie të shkurtër, por shumë
aktive, më 19 dhjetor të vitit 401. U varros në një varr monumental pranë bazilikës
së Shën Kandidës. Shën Jeronimi, që pati një nderim të jashtëzakonshëm për Shën Anastasin,
shkroi se ai vdiq tepër shpejt, sepse provania Hyjnore nuk deshi që një ipeshkëv kaq
i madh, të ishte dëshmitar i rënies së Romës. Kujtojmë se Roma ra në duart e mbretit
barbar, Alarikut, në vitin 410.