Isaia profetë, shumë shekuj para Krishtit, shkruen me pamje profetike mbi
ardhjen, jetën, veprat, mrekullitë, mësimet, vuejtjet e vdekjen e Krishtit. Në këtë
vjershë flitet vetem për pritjen me padurim të ardhjes së Shpëtimtarit (Mesisë, Krishtit)
e për të mirat, që do të bijë me vete, simbas Librit të Isaisë. Rorate Coéli
desúper, Et nubes plúant justum. ( Is. 45)
Rigoni,
o qiellë nga siper, e retë të qesin si shi të Drejtin. Të hapet toka e të mugullojë Shpetimtarin.
Zgjou,
zgjou, o fisi i Jakobit, harpen tande ban sot qe të tingellojë; ngrehnju të
gjitha, o ju bija të Sionit, kanga juej deri në qiell le të ushtojë!
Nga
një Virgjin e trollit të Davidit Një Fëmi do t’u lindka në këtë dhe, emni i
tij: “Engjull këshilli e misteri,” emni i tij: “Perendia me ne !”.
I perfoluni,
i pritun nder shekuj qe, po vjen, si ma i miri nder bij, ka mbi supat fuqinë
e sundimin, drejtësia edhe paqja i kanë prij.
Rrufe s’ka, s’asht i rrebtë
si duhia por a’i kandshem si vesa në agime, urdhni i tij: Sillni shpatat në
parmenda, ktheni shtizat per kosa, në punime!
Nen gjurmë të tij burojnë
ujnat në shkretina, me freski, me lulëzim shperthen jeta, Ky asht Bariu, kullotë
delet në bar të njomë, t’ vogel Kingjin e mba nder duar të veta.
Nga njaj
Fëmi pa ka dritën i verbti, ndigjon shurdhi, po flitka memeci, si kaprolli sakati
vrapueka, që der’dje me terfurka veç eci!
Mali i Shenjtë, permbi malet ma
të naltat Ngrehu sot ! qe, vegoi drita jote, vegoi rrezja mbi bijt e premtimit: eni
të ecim në këtë dritë gazmendplote!
Ti Lajmëtar, që bje “lajmin e mirë” lësho,
pa frikë, me fuqi zanin tand, thuej: “Nji Bir shpëtimtar na qe falun,” - dhe
jehona të marrë dhenë anëkand!
Popujt mbarë vrapojnë e thërrasin: të vemi
“Malit të Shenjtë së bashku përpjetë, të ecim, të ecim në shkelqimin prarues Lajmi
i mirë ne sot na dha fletë !”.
Mos t’i ndahemi dritës, të vrapojmë, qe,
po çfaqet e Zotit Lavdia ! Rruga e tij asht mëshira e sherimi, Ligji i ri: Vllazërimi
e dashnia.