“Што стане з гэтым
немаўляткам?”, - такім пытаннем задаецца ў сваёй штотыднёвай рубрыцы “Octava Dies”
кіраўнік Залі Друку Апостальскай Сталіцы і дырэктар Ватыканскага радыё кс. Фэдэрыко
Ламбардзі, разважаючы над лёсам шматлікіх дзяцей у свеце. У Евангеллі гэтае пытанне
паходзіць з вуснаў родных і сяброў пры нараджэнні Яна, які стане Хрысціцелем. Яно
хвалюе таксама ўсіх нас ў момант цуду нараджэння кожнага дзіцяці, што прыходзіць у
гэты свет. Гэта пытанне змяшчае ў сабе надзею і выклікае пэўную заклапочанасць”, -
адзначае ў сваёй кс. Ламбардзі.
Італьянскі іезуіт нагадвае, што падобнае пытанне
узнікала ў момант сустрэчы Папы з дзецьмі два тыдні таму, падчас падарожжа ў Бенін.
“Вельмі кранальна было бачыць, як старэнькага Пантыфіка ў рытме танца вялі, трымаючы
за руку, прыгожыя малышы”, - сказаў кс. Ламбардзі. “У сінадальным дакуменце, які Папа
ўласнаручна прынёс ў Афрыку, вельмі ўражліва пералічваюцца некаторыя адносіны да дзяцей,
з якімі нельга мірыцца: “Дзеці, забітыя да нараджэння, непажаданыя немаўляты, сіроты,
афрыканскія альбіносы, вулічныя дзеці, дзеці-салдаты, вязні, дзеці на прымусовай працы,
тыя, над кім здзекваюцца з-за іх ментальнай ці фізічнай інваліднасці, якіх лічаць
ведзьмакамі, падлеткі, якіх прадаюць як сексуальных нявольнікаў – гэта маленькія людзі,
якім нанесены траўмы і аднята перспектыва на будучыню”, - звяртае ўвагу кс. Ламбардзі.
Дырэктар Ватыканскага радыё нагадвае, што аб іх усіх Касцёл павінен клапаціцца.
“З 125 тыс. касцельных інстытутаў па ахове здароўя і справах міласэрнасці, больш за
20 тыс. прысвечаны менавіта праблемам дзяцей. Многія іншыя – школы ці установы дапамогі
дзяцям вуліцы і сіротам”, - нагадаў італьянскі святар. Кс. Ламбардзі звярнуў увагу
на тое, што “падчас Міжнароднай канферэнцыі па абароне дзяцей ад сексуальных злачынстваў,
якая прайшла нядаўна, прапанова яснага і рашучага Дэкалогу ў гэтай сферы, агучаная
кс. прэлатам Чарльзам Шыклюнам, супрацоўнікам Кангрэгацыі Веравучэння, сустрэла вялікія
авацыі”. “Справядліва нагадаць таксама аб каштоўным і шчырым апекаванні дзецьмі з
боку жанчын, законніц і свецкіх. Гэта, безумоўна, адзін з найпрыгажэйшых і карысных
укладаў жаночага служэння чалавецтву і Касцёлу. У часе Адвэнту, часе Пана-дзіцяці,
такія думкі ўзнікаюць спантанна, бо мы ўсе маем падставы, каб заставацца на перадавой
лініі гэтага фронта”, - адзначыў кс. Ламбардзі.