Përfundon 'Oborri i takimit me jobesimtarët' në Tiranë. Kardinali Ravazi: Shqipëria
ka etje për fe, drejtësi, vërtetësi.
Në Tiranë sot, dita e tretë dhe e fundit e “Oborrit të takimit me jobesimtarët”, me
praninë e kardinalit Xhanfranko Ravazi, kryetar i Këshillit Papnor për Kulturën. I
prekur thellë nga takimet në Shqipëri me njerëz plot etje për të vërtetën, Kryetari
i dikasterit vatikanas,kardinali Ravazi shprehet kështu në mikrofonin e Klaudia
Bumçi nga Tirana:....
Pyetje:
- Nuk është hera e parë që ju merrni pjesë personalisht në një takim të kësaj natyre.
Ç’mbresa të veçanta po ju lë Shqipëria?
Përgjigje: - Mbresa
kryesore është e habitshme: lidhet me një fjalë, që nuk kisha menduar kurrë se do
ta përdorja: është fjala ‘freski’. Përfytyroja njerëz të dalë nga një natë e errët,
që bëjnë përpjekje të mundimshme për të ecur drejt në rrugën e re, duke mbajtur mbi
supe edhe peshën e perëndimit konsumistik, e cila ka nisur të ndjehet fort edhe këtu,
ashtu si në vise të tjera të lindjes ish-komuniste. Konsumizëm pas komunizmit. Por,
krejt në kundërshtim me atë që prisja, gjeta një vend të freskët, me njerëz të freskët,
të etur për të renë, në kuptimin më të bukur të kësaj fjale. Simbolik, takimi
në Universitetin Shtetëror ku, në një sallë përplot me studentë, munda të flas edhe
për çështje aspak të thjeshta, si çështja e së vërtetës, e modernizmit dhe post-modernizmit,
e dialogut, e bindjeve të ndryshme. E gjithë kjo, përballë një plateje, që nuk e kisha
përfytyruar kurrë, për shembull, në ndonjë nga universitetet e Italisë a të botës
perëndimore. I fola një plateje me studentë, që dinë jo vetëm të shprehen, por edhe,
e sidomos, të dëgjojnë me vëmendjen më të madhe, në heshtje absolute. E kjo, ndoshta,
është sjellje, e cila ndikohet pikërisht nga periudha që kanë jetuar, e cila ka lënë
gjurmë të thella në shpirtrat e tyre.
Pyetje: -Në takim me
Universitetin Evropian të Tiranës, ju dëgjuat edhe zërin e ekonomistëve, të juristëve
e të specialistëve të fushave të tjera. Mua, në se më lejohet të përdor një shprehje
shumë të njohur shqipe, paksa të modifikuar, m’u duken po aq katolikë, sa vetë Papa.
E juve?
Përgjigje: - Kjo është e vërtetë e këtë aspekt
mund ta shikojmë edhe nga një anë tjetër, duke pasur parasysh sulmin e pashembullt,
që u bë këtu kundër fesë. Ne, në perëndim, nuk reagojmë kështu, për arsye ndoshta
edhe historike, sepse ateizmin tashmë e kemi lënë pas shpine. Tashti na shqetësojnë
probleme të tjera të mprehta: indiferenca, qëndrimi i përciptë ndaj fesë e shumë e
shumë sëmundje të tjera, pasojë e kohëve të reja, që Shqipëria nuk i jetoi paralelisht
me ne, por po nis t’i jetojë tani. Ndërsa këta njerëz, që e kanë provuar ateizmin
më agresiv, me të gjitha pasojat e tij tragjike, kanë të drejtë të plotë ta gjykojnë
ashpër të kaluarën e t’i mbrojnë me zjarr fenë, përshpirtërinë, vlerat. Madje, nganjëherë
i mbrojnë edhe më me forcë, se ne, që jemi në shërbim të drejtpërdrejtë të Kishës.
E, në këtë drejtim, është e vërtetë se janë më katolikë, se katoliku ynë tradicional.
Pyetje:
- Përveç përfaqësuesve të botës së kulturës, ju u takuat edhe me autoritetet më të
larta politike në vend….
Përgjigje: - Po, folëm me
Ministrin e Kulturës dhe me Presidentin e Republikës. U takuam e folëm për një lidhje
të veçantë, për një rast të veçantë: atë të njëqind vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë,
parë kryesisht në aspektin kulturoro-artistik. E sidomos, u ndaluam tek mundësia për
bashkëpunim me Bibliotekën e Vatikanit e cila, në se do të ketë kërkesë zyrtare, mund
t’i huajë, me këtë rast, Shqipërisë, një nga dokumentet më të rëndësishme për historinë
e saj, librin e parë të shqipes së shkruar, që njihet deri më sot. E kemi fjalën për
Mesharin e Buzukut. Ka shumë mundësi të kemi edhe shkëmbime veprash të
artit bashkëkohor evropian, për të thelluar, kështu, komunikimin edhe në këtë drejtim.E,
duke kujtuar mbrëmjen në shesh, edhe shkëmbime muzikore. Dëgjuam një kor me origjinalitet
të jashtëzakonshëm. Do të ishte mirë të bëhej i njohur në botë, për t’i kujtuar sesi
nga përshpirtëria e thellë, lind arti i madh.