Papa Ratcinger shpreh afërsinë popullsive të Tailandës e kërkon përkim të plotë ndërmjet
jetës dhe vlerave, që kumtohen.
“Doktrina e mirë duhet pranuar, por rrezikon të përgenjështrohet nga sjellja e pandershme,
që nuk përkon me të” – janë fjalët e Papës i cili, në lutjen djeshme të Engjëllit
të Tënzot, vuri theksin mbi përkimin ndërmjet jetës e vlerave, që kumtohen, duke kujtuar
se Krishti i bindet i pari urdhërit të dashurisë, e pastaj ua mëson edhe të tjerëve.
Benedikti XVI kujtoi me shqetësim të thellë situatën në Tailandë e në Itali, vende
që këto ditë u dëmtuan rëndë nga përmbytjet. Më pas i ftoi të gjithë t’ia besojnë
veten Virgjërës Mari, për të ecur në rrugën e Ungjillit, duke kujtuar edhe se sot,
31 tetor, përfundon muaji kushtuar Rruzares.
“Lidhin barrë
të rënda, që mezi mund të mbarten dhe ua ngarkojnë njerëzve në krahë, kurse vetë as
me gisht nuk i luajnë”. Me këto fjalë të Jezusit, duke u nisur nga Ungjilli i djeshëm,
Benedikti XVI kujtoi se Krishti i qorton pa kurrfarë ngurrimi e frike, të gjithë ata
që thonë e nuk bëjnë: “Ai i qorton sheshit skribët e farizenjtë, të cilët në
bashkësi luanin rolin e mësuesëve, sepse sjellja e tyre ishte në kundërshtim të plotë
me mësimet që ua propozonin të tjerëve me rreptësi”. Nuk vihet në diskutim
dobia e mësimit për t’u sjellë mirë - shpjegoi Papa - por ekziston edhe rreziku që
ky mësim të përgënjeshtrohet, në se nuk përkon me sjelljen: “Jezusi thotë:
“Pra, ju duhet t’i dëgjoni e të zbatoni gjithçka t’ju thonë, por mos bëni, si bëjnë
ata, sepse ata nuk veprojnë siç thonë” (Mt 23,3). Ndërsa Krishti
sillet krejtësisht ndryshe: ai i bindet i pari urdhërimit të dashurisë, të cilin ua
mëson të gjithëve, e mund të na thotë se është barrë e lehtë dhe e ëmbël, pikërisht
sepse na ndihmon ta mbartim së bashku me Të”. Benedikti XVI duke vijuar
të flasë për përkimin e sjelles me mësimet, kujtoi se Krishti është mësuesi ynë i
vetëm, i vërtetë: Biri i Zotit, Fjala e mishëruar – nënvizoi Papa – e shpreh vërtetësinë
e mësimit të tij, përmes besnikërisë ndaj vullnetit të Atit, përmes dhurimit të plotë
të vetvetes. Më pas Ati i Shenjtë citoi Shën Bonaventurën, duke kujtuar se duhet
pranuar “Mësuesi i vërtetë” e se ka edhe mësues, që e shkelin nën thembër lirinë e
të tjerëve, në emër të autoritetit të tyre. Theksoi, më pas, vendin që zë përvuajtëria
në mësimet e Krishtit: “Jezusi e dënon ashpër edhe mburrjen e vëren se t’i
kryesh veprat për t’u dukur para njerëzve (mt 23,5) do të thotë t’i lësh në mëshirën
e miratimit njerëzor, duke vënë në rrezik vlerat, që janë në bazë të sjelljes së njeriut
të vërtetë”. Të dashur miq - tha Papa - Zoti Jezus u paraqit para botës
si shërbëtor, duke e zhveshur plotësisht vetveten e duke u përulur deri në atë masë,
sa të jepte, mbi kryq, mësimin më shprehës të përvuajtërisë e të dashurisë.
Pastaj,
pas lutjes mariane, mendimi i Papës shkoi menjëherë tek popullsitë e dëmtuara rëndë
nga shirat e rrëmbyera: “Dëshiroj t’u shpreh afërsinë time popullsive të
Tailandës, të dëmtuara rëndë nga përmbytjet, po ashtu edhe atyre të Italisë, të Liguries
e të Toskanës, goditur kohët e fundit nga shira të rrëmbyera. I siguroj se i kujtoj
çdo ditë në lutje”. Përshëndetjet në gjuhë të ndryshme, më pas: në
frëngjisht, ftesa për t’iu lutur Virgjërës Mari, që të na ndihmojë të ecim në udhën
e Ungjillit, t’i jetojmë me besnikëri mësimet e Krishtit e të gjejmë ngushëllim në
vuajtje; në anglisht, ftesa për përkim ndërmjet përvuajtërisë e shërbimit bamirës
ndaj vëllezërve, duke i përngjarë plotësisht Krishtit në jetën e përditshme; në
gjermanisht, ripohimi se Zoti nuk erdhi për t’u shërbyer, por për të shërbyer; në
spanjisht, ftesa për t’u sjellë gjithnjë me drejtësi të shpirtit; në gjuhën polake,
pohimi: “Një i vetëm është Mësuesi: Krishti! Prej këndej parimet morale, që vijnë
nga Ati, nuk mund të vihen në dyshim, në diskutim a të kundërshtohen - pasuar nga
ftesa për të kaluar nga Ungjilli, në veprat konkrete, përmes të cilave dëftohet dashuria
e Hyjit Atë; në italisht, një përshëndetje e përzemërt drejtuar rregulltareve,
Bija të Krishtit Mbret dhe bashkëpunëtorëve të tyre laikë, që ndajnë me to karizmën
e misionin, si dhe grupeve të ndryshme, të shumta, ardhur nga të katër anët e vendit. Për
të gjithë, urimi : “Të diele e javë të gëzuar!”.