Lutja Mariane e Rruzares Shenjte çon në takim të drejtpërdrejtë me Jezusin.
Lutja e Rruzares është lutje bisedë me Zojën e Bekuar mbi të Birin e saj e shpëtimtarin
tonë, Jezu Krishtin. E në sa bisedojmëme Nënën e Krishtit, e ndjejmë nevojën
të lidhemi e të bashkohemi me vetë Jezusin. Ata që i luten Marisë, e ndjejnë menjëherë
se sytë e tyre nuk mund të ndalohen vetëm në fytyrën e Nënës, sepse Nëna lidhet ngushtë
me të Birin, Jezu Krishtin e kështu duke e lutur Rruzaren, ne vihemi në kontakt me
Zojën e Bekuar e me Shëlbuesin e botës, Jezu Krishtin. Zakonisht misteret e fesë
që kundron Rruzarja ndahen në misteret e gazmendit, të mundimit e të lumturisë. Kësaj
ndarjeje tradicionale, Papa Gjon Pali II propozoi t'i shtohen edhe 'misteret e dritës’,
që janë: I pari: 'Pagëzimi i Jezusit në Jordan, kur Ati nga qielli thotë: "Ja, biri
im, të cilin e kam për zemër", e ky është zbulimi i misionit të Birit të Hyjit; pastaj
i dyti është mrekullia e Jezusit në Dasmën e Kanës, shenjë e shndërrimit dhe e shenjtërimit
të të gjithë realitetit të krijuar e sidomos e njeriut të shndërruar nga Biri i Hyjit;
misteri i tretë është kumtimi i Mbretërisë së Hyjit me shëmbëlltyra e shenja shëlbuese.
I katërti - shndërrimi i Jezusit mbi Malin Tabor dhe së fundi, i pesti, themelimi
i Eukaristisë, si dhanti Pashkësh e si sakrament që përmbledh në vetvete të gjitha
sakramentet e shëlbimit, të cilat Krishti ia dhuroi Kishës për shpëtimin e njerëzimit. Kjo
larmi na bënë të mos harrojmë se të gjitha misteret e fesë së krishterë janë shprehje
e një misteri të vetëm; misterit të mbretërisë së Hyjit', sipas fjalëve të vetë Jezusit,
që kujtohen në Ungjillin e Markut. Rruzarja është ftesë për të hyrë më thellë, së
bashku me Marinë, në këtë mister hyjnor, që është misteri i Krishtit. Çelësat e Parajsës: Një legjendë, që nuk është shumë larg së vërtetës,
tregon kështu fuqinë e e Kryqit të Krishtit e të Rruzares shenjte: Një ditë shën
Pjetri e humbi çelësin e Parajsës. I përulur, plotë turp dhe konfuz për çka i kishte
ndodhur, rrinte në portën e Parajsës, porsi roja e zënë në flagrancë (me presh në
dorë). Pas pak, dikush arriti prej toke: - Më vjen shumë keq – i tha Apostulli;
-por e kam humbur çelësin. Të lutëm të kesh durim, e prit.- Mirëpo shumë shpejt
mbërrini i dyti, i treti, i katërti e …ishin njëri punëtor, tjetri bujk, tjetri akoma
artist, një tjetër sportist…Të gjithë po prisnin. Më në fund mbërrini një plak.
Pasi e mori vesh se si qëndronin punët, tha: - Shën Pjetri e ka humbur çelësin? Po
unë e kam një me vete… E, duke thënë kështu, nga xhepi i saj e nxori Rruzaren;
e vuri Kryqin në vrimën e çelësit, e dera u hapë…. Të gjithë shenjtërit dhe mësuesit
e jetës shpirtërore na sigurojnë se lutja e Rruzares Shenjte është mjet i sigurt i
qëndresës e shpëtimit.