Papa: Zoti është gjithmonë i pranishëm në jetë. Ta përtërijmë besimin tonë në Të
Figurës së bariut të evokuar nga psalmi 23 Papa i kushtoi katekizmin e audiencës
së përgjithshme. Imazhi i deleve që i besohen bariut, i cili “i njeh të gjitha
një nga një, i thërret me emër e ato e dëgjojnë sepse e njohin dhe kanë besim në të”,
është propozuar sot paradite nga Papa, gjatë audiencës së përgjithshme mbajtur në
sheshin e Shën Pjetrit në Vatikan. Benedikti XVI duke vijuar me katekizmin mbi lutjen,
u ndal mbi Psalmin 23. “Nëse Zoti është bari, edhe në shkretëtirë, që është vend
i jo prezencës dhe i vdekjes, nuk shuhet bindja e pranisë rrënjësore të jetës, aq
sa të mund të thuhet: nuk më mungon asgjë”. Kështu pohoi Papa, duke komentuar Psalmin
23, “një tekst familjar për të gjithë dhe i dashur nga të gjithë”, që sot ishte në
qendër të katekizmit të audiencës së përgjithshme, mbajtur paradite në sheshin e Shën
Pjetrit në Vatikan para mase 20 mijë besimtarëve e shtegtarëve të ardhur nga vendet
e ndryshme të botës. “Nëse ecim pas bariut të mirë, për sa të vështira, të tërthorta,
dredharake apo të gjata mund të duken shtigjet e jetës sonë”, shpjegoi Benedikti XVI,
“shpesh madje edhe shkretinore, kundër diellit të racionalizmit përvëlues – shtoi
akoma Papa – duhet të jemi të sigurt se ato janë shtigjet e drejta për ne dhe se Zoti
na udhëheq e është përherë pranë nesh”. “Edhe në errësirën e vuajtjes, në pasiguri,
në të gjitha problemet njerëzore – tha Ati i Shenjtë Ratcinger – besimtari ndjehet
i sigurt: ‘Ti o Zot je me mua, kjo është bindja jonë’”. “Terri i natës të shtinë
frikën, me hijet e veta që ndryshojnë, me vështirësitë e vërejtjes dhe të dallimit
të rreziqeve, me heshtjen e tij që mbushet me zhurma të padeshifrueshme”, vijoi Papa
duke iu referuar përvojës së psalmistit: “nëse grigja lëviz pasi bie muzgu, kur mundësia
e shikimit bëhet e pasigurt, është gjë normale që shtigjet dhe përshkimet të jenë
shqetësuese, e ekziston rreziku i rrëzimit apo i largimit dhe i humbjes, e kështu
ekziston edhe frika e sulmeve të mundshme që fshihen në errësirë”. Për të folur
për luginën e “errët” – shpjegoi Papa – psalmisti “përdor një shprehje hebraike që
evokon errësirën apo hijen e vdekjes, për çka lugina që duhet të kalohet është një
vend ankthi, trishtimi, plot me kërcënime të tmerrshme, me rrezikun e vdekjes. E megjithatë,
njeriu që i lutët Zotit e vijon udhën i sigurt, kalon pa frikë, sepse e di se Zoti
është me të”. “Fjalët ‘ti je me mua’ – ripohoi Papa Ratcinger – janë shpallje e një
besimi të patundur në Hyjin, e përmbledhin përvojën e fesë rrënjësore:; pra psalmi
na kujton se afërsia e Zoti e shndërron realitetin, në luginën e errët, në luginën
e hijes së vdekjes davaritet çdo hije e vdekjes, zbrazet nga çdo kërcënim” i mundshëm. Ja
edhe fjalët e Psalmit 23 që qenë në qendër të katekizmit të Papës Benediktit XVI në
audiencën e sotme të përgjithshme: PSALMI 23 /22/ Bariu i mirë 1
Psalm. I Davidit. Zoti është bariu im, asgjë nuk më mungon. 2
Më pushon kullotave të gjelbra, më prin në ujëra të qeta, 3 shpirtin
ma përtërin. Ai më prin shtigjeve të drejta në saje të dashurisë së Emrit të
vet. 4 Po edhe në kalofsha nëpër luginën e hijes së vdekjes, s’trembem
nga e keqja sepse ti je me mua: thupra jote dhe kërraba për mua janë ngushëllim. 5
Ti ma shtron tryezën përpara ndër sy të armiqve të mi, me vaj erëmirë kokën
ma lyen, gotën ma mbush plot e përplot. 6 Hiri dhe mirësia do të
më përcjellin në të gjitha ditët e jetës sime, do të banoj në shtëpinë e Zotit derisa
të jem gjallë.