Kujtojmë përvjetorin e themelimit të Kolegjit të shën Benedetto Ulanos në Kalabri.

Sot kujtojmë një datë me rëndësi të veçantë në historinë e shqiptarëve: themelimin e Kolegjit arbëresh të shën Benedetto Ulanos në Kozencë të Kalabrisë, më 5 tetor 1732, me kujdesin dhe ndihmën e drejtpërdrejtë të Papës Klementi XII. Ky kolegj Shën Benedetto Ulanos, më vonë u transferua në Shën Mitër Korone dhe u quajt Kolegji i Shën Adrianit.
Kolegji i Shën Benediktit (Benedetto) u hap në një monastir të vjetër të murgjve bazilian, nën drejtimin e Shën Nilit të Rosanos. Kishte për qëllim të përgatiste klerin shqiptar të ritit bizantin, që do të shërbente në bashkësitë Kishtare arbëreshe e mundësisht edhe në Shqipëri, por jo më pak edhe besimtarët laikët. Dimë se priftërinjtë dhe rregulltarët e përgatitur në këtë kolegj kishtar, do të kapërcenin Adriatikun, për të themeluar manastiret dhe shkollat e tyre në bregun tjetër, e pikërisht në Himarë e rrethina, siç kujton, në këndvështrimin e vet, Petro Marko në librin e tij postum "Intervistë me vetveten".
Ndërkaq më 1734 në Palermo të Sicilisë, prifti arbëresh Atë Guzetta do të hapëte një tjetër kolegj me të njëjtin qëllim, që gjithashtu i dhuroi fytyra të ndritura kulturës e kishës shqiptare.
Në prag të Rilindjes Kombëtare kolegji do të bëhej vatra më e nxehtë e ndjenjave të flakta të atdhedashurisë e të dëshirës për t'u çliruar nga pushtuesi turk. Këtu De Rada më 1899 do të rifillonte të jepte mësimin e gjuhës shqipe, këtu do të edukoheshin disa nga yjet më të ndritura të plejadës që do të dukej në horizontin e Rilindjes Kombëtare Shqiptare e jo më pak të asaj italiane.
Po kujtojmë vetëm emrat e De Radës, Antonio Santorit, Mikele Markianoit, Luigj Gurakuqit, Kolë Kamsit, Kostaq Cipos e tjerë.