Qytet me 200 mijë banorë, prej të cilëve 30 mijë studentë, lindi në vitin 1091 si
ngulim i vogël në rrëzë të Shlosbergut. Pozicioni gjeografik dhe prania e shumë minierave
të argjendit në Pyllin e Zi i garantuan mirëqënien dhe zhvillimin e shpejtë. Në vitin
1200, fillon ndërtimi i kishës famullitare në stil gotik “Mynsteri” i Frajburgut.
Në vitin 1454, arqiduka Albrehti VI ndërtoi universitetin “Albert-Ludvigs-Universitet”,
që më vonë u mor në dorë nga etërit jezuitë në periudhën 1620-1773. Edhe sot, universiteti
e ruan namin e mirë. Në vitin 1507, qyteti fitoi të drejtën të priste monedhën e vet.
Frajburgu mbajti qëndrim kundër Reformës Protestante dhe u bë një kështjellë katolike
në rajonin e Renit të Sipërm. Si i tillë ai mirëpret ipeshkvin e Bernës dhe Erazmusin
e Roterdamit. Gjatë Luftës së 30 vjetëve, qyteti kalon vazhdimisht nga duart e francezëve
në ato të austriakëve, ndërsa në vitin 1805, Napoleon Bonaparti ia bashkangjit Grandukatit
të Badenit. Gjatë Luftës II Botërore, qyteti pëson shumë dëme e më 27 nëntor 1944,
një bombardim i rëndë rrafshon krejt pjesën veriore të qytetit të vjetër e një pjes
ëtë madhe të atij perëndimor. Pas luftës, Frajburgu u ndërtua sipas planimetrisë origjinale,
por vetëm ndërtesat publike e me vlerë historike u rindërtuan duke i qëndruar besnik
origjinalit. Është zona më me diell e Gjermanisë e jeton nga turistët.