Papa në Erfurt: Zoja e Bekuar gurrë e bekimeve Hyjnore që burojnë nga Kryqi
Akti i fundit i ditës së sotme në Erfurt, dita e dytë e vizitës apostolike në Gjermani,
për Papën Benedikti XVI ishte kremtimi i lutjes Mbrëmësore mariane në Kapelën e shtegtimit
– Wallfahrskapelle në ora 17.45, në një vend të shenjtë shtegtimesh që nga shekulli
i XVI. Në fillim të lutjes Mbrëmësore, ipeshkvi i Erfurtit i drejtoi përshëndetjen
Papës duke e falënderuar për këtë dhuratë të çmueshme feje e vëllazërimi që i bënë
Kishës dioqezane e qytetit të Erfurtit me vizitën e tij atërore. E Papa Benedikti
XVI në homelisë shprehi gëzimin për realizimin e dëshirës së tij që kishte për të
vizituar Eichsfeldin e për të falënderuar Virgjërën Mari në Etzelsbach. Këtu, tha
Papa, Maria na dhuron siguri e forcë të re. “Në dy diktaturat e mbrapshta e të
patenzonë, që synuar t’ia hiqnin njerëzve fenë e tyre tradicionale, njerëzit e Eichsfledit
ishin të sigurt se këtu, në shenjtëroren e Etzelsbachut, e gjenin portën e hapur e
vendin e paqes së brendshme. Pikërisht miqësinë e veçantë me Marinë, miqësi që është
rritur, duam ta vazhdojmë edhe me këtë kremtim të Mbrëmësores së sotme mariane”. Në
vazhdim të homelisë Benedikti XVI foli mbi veçoritë e përshpirtërisë mariane dhe mbi
rëndësinë që ka figura e Zojës së Bekuar në jetën e besimtarëve të krishterë. “Kur
të krishterët e të gjitha kohërave e në të gjitha vendet i drejtohet Marisë, ata udhëhiqen
nga bindja spontane që Jezusi nuk mund t’i refuzoi kërkesat dhe lutjet që i paraqiten
nga Nëna e tij; dhe mbështetën në besimin e patundur se Maria në të njëjtën kohë është
edhe Nëna jonë – një Nënë që ka përjetuar vuajtjen më të madhe se gjitha vuajtjet
tjera, që i percepton bashkë me ne të gjitha vështirësitë tona dhe në mënyrë amnore
mendon e përkujdeset për kapërcimin e tyre. Sa e sa njerëz gjatë shekujsh kanë shtegtuar
tek Virgjëra Mari për të gjetur para figurës së Zojës së Dhimbshme – si këtu në Etzelsbach
– ngushëllim e mbështetje! Në vijim të homelisë, Benedikti XVI i ftoi besimtarët
ta shikojnë e ti drejtohen kurdoherë figurës së Zojës së Bekuar duke mëzuar nga shembulli
i saj e shtoi: “Në figurën e mrekullueshme të Etzelsbachut, zemra e Jezusit dhe e
Nënës së tij janë të drejtuara njëra ndaj tjetrës; afrohen njëra tek tjetra. Shkëmbejnë
anasjelltas dashurinë e tyre. Kjo është plot domethënie për tërë devocionin marian,
sepse kjo përshpirtëri përqendrohet mu në kundrimin e marrëdhënies ndërmjet Nënës
e të Birit të saj hyjnor... “Ne e dimë se Hyji në gjithçka bashkëpunon me ata që
e duan, me ata që, me vendimin e tij, janë të thirrur në planin e tij” (Rm8,28): këtë
posa dëgjuam në leximin biblik, tha Papa e shtoi: “Në Marinë, Hyji ka bashkëpunuar
për të mirën e të gjithëve e nuk resht së bashkëpunuari, në mënyrë që, përmes Marisë,
e mira të përhapet edhe më tej në botë. Nga Kryqi, nga froni i hirit dhe i shëlbimit,
Jezusi u dha njerëzve si Nënë pikërisht Nënë e vet Marinë. Në momentin e flijimit
të tij për njerëzimin, Ai në një farë mënyre e bënë Marinë ndërmjetësuese të gurrës
së hirit që buron nga Kryqi. Nën Kryq, Maria bëhen shoqe dhe mbrojtëse e njerëzve
në udhën e jetës së tyre”. Në fund të homelisë gjatë lutjes së Mbrëmësores, Ati
i Shenjtë Ratcinger kujtoi edhe një herë se :“Aty ku është Zoti, aty ka të ardhme”.
Gjërat e vogla të jetës së përditshme e kanë kuptimin e tyre e problemet e mëdha gjejnë
zgjidhjen e tyre. Amen!.