Мінск. Верасень. Магніфікат.
Здаецца, што гэтыя месца, час і падзея ўжо і не існуюць адно без другога. Сёння ў
Беларусі пачаўся штогадовы Міжнародны каталіцкі фестываль хрысціянскіх фільмаў і тэлепраграм.
Спецыфіка кінафорума задае і атмасферу, і, нават, праграмму. Спачатку ў архікатэдральным
касцёле Нараджэння Найсвяцейшай Панны Марыі адбылася св. Імша, якую ўзначаліў арцыбіскуп
Тадэвуш кандрусевіч, а пасля – урачыстае адрыццё. Дзе, па “кіношнай” традыцыі прысутнічала
“хлапушка”. На ёй белым па чорнаму было напісана “Магніфікат-2011”. Дубль 7. Увага.
Запіс пачаўся.
У Мінск прыехалі госці з 13 краін – Расіі, Польшчы, Італіі,
ЗША, Аўстрыі і інш. “Магніфікат” увесь час пашырае сваю геаграфію. Упершыню удзельнікамі
форума сталі кінематаграфісты з Ізраіля. Моўнага і канфесійнага бар’ера тут няма –
усе гавораць на адной мове “самага важнага з мастацтваў”. А яшчэ, як адзначыў дырэктар
фестываля Юрый Гарулёў, аб адным – шляху чалавека да Бога. Толькі шлях гэты бывае
розным.
У складзе журы – прафесійныя рэжысёры, прадзюсеры, журналісты, сцэнарысты
і пісменнікі. Сярод гасцей – манахіня Сафія – прэзідэнт праваслаўнага кінафестываля
“Встреча” у Расіі. На “Магніфікаце” – пяты раз. Яна сцвярджае, гэта міф, што рэлігійныя
фестывалі вельмі вузкія па тэматыцы і жанру. Тут і мастацкія, і дакументальныя фільмы,
і нават анімацыя. А мэта іх – не толькі змяніць погляд на хрысціянскае жыццё, але
і нават на цэлы мір.
Фільм “Хтосьці побач” – пра ўсынаўлёнага хлопчыка; “Пасха
на Лысай гары” – пра людзей, залежных ад наркотыкаў і алкаголю, якія знайшлі жыллё,
работу і Бога на манастырскім падвор’і; таксама стужкі пра папу Яна Паўла ІІ і кардынала
Казіміра Свёнтка. Але цяжка апавядаць пра тое, што лепш, як кажуць, адзін раз убачыць.
Заўтра фестываль зменіць сталічны шум на правінцыяны спакой, удзельнікі накіруюцца
ў Глыбокае на Віцебшчыне. Усё ж такі – конкурсныя прагляды. І трэба высветліць найлепшых.
А пакуль першы дзень кінафорума ўжо сам стаў хронікай. Усім дзякуй. Знята.