Më 23 gusht kalendari përkujton shën Rozën nga Lima
Më 23 gusht, kalendari kishtar përkujton shën Rozën, virgjër, rregulltare domenikane
e urdhrit të tretë nga Lima e Perùsë së Amerikës Latine.
Roza lindi më Lima
më 20 prill 1586 në një familje fisnike me prejardhje nga Spanja. Ishte e 10.ta prej
13-të fëmijëve. Emri i saj i pagëzimit ishte Izabela e quajtur Trëndafil për nga bukuria.
Është shenjtëresha e parë e kontinentit amerikan.
Shën Roza e Limës qe shembull
i jetës së krishterë, jetoi më thjeshtësi në pendesë e në lutje të pareshtur. E regjistruar
në Urdhrin e Tretë domenikan, Roza diti të mbante e të kultivonte gjithmonë qetësinë
shpirtërore të jashtëzakonshme edhe ndër sprova të rënda që e shoqëruar jetën e saj,
duke imituar kështu Jezu Krishtin e varfër e të Kryqëzuar.
Shën Roza nga Lima,
kishte një devocion të posaçëm ndaj Virgjërës Mari e kështu punoj e iu lutë Hyjit
për rritjen e përforcimin e Kishës sidomos ndër Indianë të Amerikës. Në shtëpi të
prindërve, Roza përgatiti një lloj spitali apo vend strehimi për të varfrit e nevojtarët,
ku asistonte fëmijë e të moshuar të braktisur, posaçërisht ata me prejardhje indiane.
Nga viti 1609 Roza vendosi të mbyllej në një qeli prej dy metrash katror,
të ndërtuar në kopshtin e shtëpisë së familjes së vet, nga e cila Roza dilte vetëm
për kremtimet liturgjike fetare e aty kalonte pjesën më të madhe të ditës duke u lutur
e përforcuar kështu bashkimin e ngushtë me Zotin.
Në lutje e në meditime të
Fjalës së Zotit, Roza pati edhe vegime mistike. Në vitin 1614 u detyrua të transferohej
në shtëpinë e një gruaje fisnike. Maria Ezateguit, ku edhe vdiq pas tri vjetësh, e
këputur prej sakrificave të mëdha. Ishte 24 gusht i vitit 1617, festa e shën Bartolomeut
Apostull.
Shën Roza e Limës, kishte një devocion të posaçëm ndaj Virgjërës
Mari, Zojës së Bekuar, punoi dhe iu lutë Zotit për rritjen e Kishës në mënyrë të veçantë
ndër indianët e Amerikës. Shën Roza e Limës është shembull i jetës pendestare
dhe e lutjes në jetën laike. Qe gjithmonë e qetë në sprovat që e shoqëruan gjatë jetës,
duke imituar Krishtin e varfër e të kryqëzuar.