Marrëveshje për bashkimin e palestinezëve: qeveria e ardhshme me Al Fatahun e Hamasin
Palestinezët përgatiten të formojnë një qeveri të përbashkët, ku të marrin pjesë dy
partitë, deri tani kundërshtare. Përfaqësuesit e Al Fatahut dhe të Hamasit, të mbledhur
dje në Kajro të Egjiptit, vendosën që më 21 qershor, presidenti palestinez Mahmud
Abas të takohet me kreun e Hamasit, Khaled Meshaal për të përcaktuar mënyrën e formimit
të qeverisë së re të bashkimit kombëtar. Por cilat janë vështirësitë e këtij procesi?
Pyetëm profesoreshën italiane të marrëdhënieve ndërkombëtare, eksperte e Lindjes së
Mesme, Maria Gracia Enardu: Vështirë të gjendet emri i kryeministrit, pasi në
parim, janë të gjithë dakord, përfshirë edhe egjiptianët, që e mbështetën fuqimisht
këtë nismë. Por, në praktikë, Hamasi nuk dëshiron të konfirmohet kryeministri Salam
Fajad, të cilin e konsideron tepër perëndimor, megjithëse Fajad ka dhënë prova për
besnikërinë e vet e është garant për ndihmat që vijnë nga Perëndimi. Duhet parë nëse
Hamasi do të heqë dorë nga kjo kërkesë, apo nëse Fajadit do t’i gjendet një rol, që
t’i kënaqë të gjithë. Një qeveri e vetme palestineze është më e besueshme në
nivel ndërkombëtar, por edhe në bisedimet me Izraelin, apo jo? Paraqitja në
frontin ndërkombëtar me një zë të vetëm është vendimtare: si në bisedimet me Izraelin
– nëse rifillojnë – pasi Tel Avivi nuk do të mund të shfrytëzojë më ndarjet e palestinezëve,
ashtu edhe në frontin ndërkombëtar, sidomos përpara mbledhjes së shtatorit në OKB.
Sidoqë të shkojë puna në OKB, nëse palestinezët paraqiten me një zë të vetëm do të
konsiderohen më të besueshëm edhe më pas. Në këtë qeveri të përbashkët, a do
të ndryshojë roli i Hamasit? Hamasi konsiderohet prej kohësh organizatë terroriste,
duke harruar se është organizatë politike, e cila e ka praktikuar edhe terrorizmin,
por kjo mund të thuhet për shumë parti nëpër botë. Në këtë fazë, ai mund të marrë
karakter vetëm politik. Do të ketë vështirësi në kontrollin e fraksioneve ekstremiste,
por zakonisht ka treguar se e ka në dorë territorin, ku vepron. Duket se para
kësaj marrëveshjeje, Izraeli mbyllet në vetvete. Pse? Ngaqë është e qartë se
në Izrael janë ngritur shumë zëra për fillimin e një procesi të vërtetë për paqen,
por, fatkeqësisht, Netanijahu është kryeministri i një koalicioni të djathtë, të së
djathtës ekstreme, që mund të shkatërrohet përfundimisht me shenjën e parë të lëshimit.
Ai e di këtë dhe e mbron rolin e vet, por kjo rrezikon të flijojë interesat e përgjithshme
të një vendi, që do të ishte i kënaqur edhe me ndonjë zgjidhje tjetër.