Papa Akademisë Papnore Kishtare: diplomati i Vatikanit t’i shërbejë Ungjillit e paqes
ndërmjet popujve.
Diplomati vatikanas është, mbi të gjitha, në shërbim të Ungjillit: këtë nënvizoi
Benedikti XVI në takimin me nxënësit e Akademisë Papnore Kishtare, të cilët i priti
sot në audiencë, në Vatikan. Papa kujtoi posaçërisht formimin shpirtëror të nuncëve
të ardhshëm apostolikë, duke pohuar se diplomati i Vatikanit është, para së gjithash,
meshtar. Nga ana e të pranishmëve, Papën e përshëndeti imzot Beniamino Stela, kryetar
i Akademisë, ku përgatiten meshtarët për shërbimin diplomatik të Selisë Apostolike.
Cili
është qëndrimi, që duhet të mbajë nunci apostolik? Në fjalimin drejtuar diplomatëve
të ardhshëm të Vatikanit, Benedikti XVI iu përgjigj kësaj pyetjeje, duke theksuar
disa nga cilësitë kryesore njerëzore, që duhet ta dallojnë punën e atij, i cili është
thirrur për një mision të tillë, kaq delikat. U ndalua, posaçërisht, tek durimi, forca
shpirtërore, gjykimi i paanshëm e vendosmëria në dialog. Vuri, pastaj, theksin, mbi
atë, që është më themelore për shërbimin e nuncit: “Ai, në radhë të parë,
është meshtar, ipeshkëv. Është njeri, që ka zgjedhur të jetojë duke i shërbyer një
Fjale, që nuk është e tija. Në të vërtetë, ai është sherbëtor i Fjalës së Zotit,
i ngarkuar, si çdo meshtar, me një mision, që nuk mund të kryhet përkohësisht, por
i kërkon të jetë gjithë jetën, në përkim të plotë me mesazhin, që i është besuar,
atë të Ungjillit”. E pikërisht mbi bazën e këtij identiteti meshtarak –
shtoi Papa - i ngarkohet, pastaj, në mënyrë të natyrshme, edhe detyra e posaçme e
mbartësit të fjalës së Papës, si në Kishat e veçanta, ashtu edhe në institucionet
shtetërore dhe në organizatat ndërkombëtare. Benedikti XVI nënvizoi edhe delikatesën
e rolit të ambasadorit i cili, që në botën e lashtë, dërgohej për të përcjellur, me
autoritet, fjalën e sundimtarit: “Këtu qëndron aftësia e vërtetë e diplomatit
e jo, siç besohet gabimisht nganjëherë, në dinakërinë a në sjellje të tilla, që s’janë
tjetër, veçse zvetënim i praktikës diplomatike. Ndershmëria, koherenca e njeridashja
e thellë janë virtytet themelore të çdo diplomati, i cili duhet ta vërë jo vetëm punën
e cilësitë e veta, por, në një farë mënyre, gjithë personalitetin e vet, në shërbim
të një fjale, që nuk është e tija”. Në përfundim, Papa ripohoi se përfaqësuesit
diplomatikë, pavarësisht nga shndërrimet e vrullshme, që vërehen në epokën tonë, janë
gjithnjë të impenjuar në krijimin e bashkimit të mundshëm e të fuqizimit të marrëdhënieve
paqësore e solidare ndërmjet popujve.