2011-06-04 12:31:16

Okruchy Ewangelii: Wniebowstąpienie Pańskie


Ja jestem z wami przez wszystkie dni

Posłuchaj: RealAudioMP3

1. „Jedenastu uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili” (Mt 28,16-17).

Na spotkanie przyszli posłusznie wszyscy apostołowie, poza Judaszem. Przypuszczali – być może – że chodzi o ostatnią rozmowę ze Zbawicielem; od czasu Zmartwychwstania Jezus nie ukrywał, że wkrótce odejdzie. Dostrzegli też po Jego Zmartwychwstaniu, że gdy się im ukazywał, rozmawiał i jadł razem z nimi, to jednak był inny. Z wypowiadanych słów zrozumieli, że przygotowywał ich do zadań, których bliżej nie pojmowali. Udali się więc teraz do Galilei, ale gdy spotkali Jezusa, różne były ich reakcje. Jedni okazali należną Mu cześć, inni… wątpili. Ewangelista nie precyzuje o kogo chodzi, ale kontekst zdania sugeruje, że o niektórych apostołów.

Wątpliwości towarzyszą ludziom Kościoła od początku jego istnienia, od czasów apostolskich. To nam ukazuje, ze wiara nie jest jednorazowym darem, ale darem i zadaniem. Przez wzloty i upadki wzrastamy w niej w określonych sytuacjach, jakie przeżywamy w codziennym życiu. Apostołowie, mimo swoich wątpliwości, coraz bardziej otwierali się na działanie łaski, i wreszcie przypieczętowali męczeństwem swoją wiarę w Chrystusa.

2. „Dana mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha świętego” (Mt 28,18-19). Jezus znał doskonale wątpliwości uczniów, ale realizował do końca swój boski plan i dał im do spełnienia konkretne zadania: idźcie, nauczajcie, udzielajcie chrztu. Ewangelista nie opisuje wewnętrznych reakcji uczniów na te słowa Chrystusa, ale cała scena wydaje się ukazywać, w jakiejś mierze, pewien paradoks: zalęknieni apostołowie, którzy niewiele rozumieją z tego, co się dzieje, otrzymują tak wielkie posłannictwo, do którego po ludzku nie są zdolni.

Ich historia pokazuje jak do niego dorastali. Powoli, ale systematycznie, w miarę upływających lat coraz bardziej zadziwiali świat swoją odwagą, poświęceniem, jasnością przekazywanej nauki. Do dzisiaj trudno nam uwierzyć jak ta niewielka wspólnota prostych ludzi mogła prowadzić tak intensywną i zorganizowaną działalność apostolską, zataczającą coraz szersze kręgi. Niemal każdy z apostołów poszedł w inną stronę świata, stosował inne metody nauczania, czuł jednak duchową więź z innymi, a przede wszystkim ciągłe wsparcie Tego, którego głosił.

To wszystko bardzo nas pociesza, gdy dzisiaj przychodzi nam z trudem nie tylko głosić Ewangelię, ale również bronić jej przed różnego rodzaju atakami, nawet ze strony – wydawałoby się – poważnych i obiektywnych osób czy instytucji. Boli nas to zwłaszcza, gdy stosuje się etykę sytuacyjną i gdy ta sama osoba przyjmuje inne stanowisko w tej samej kwestii w zależności od kontekstu. Pierwsi chrześcijanie podbijali świat starożytny również dzięki jasności nauki i stanowczym trwaniu przy niej, bez względu na korzyści czy trudności z tym związane.

3. „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,20). Uczniowie dobrze zapamiętali te słowa odchodzącego Jezusa. Wiedzieli, że zostaje z nimi, choć na inny sposób niż działo się to do tej pory. Szybko się przekonali, że nie chodziło tylko o obecność Zbawiciela rozumianą jako piękne wspomnienie trzech wspólnie przeżytych lat. Doświadczali mocy Ducha Pańskiego, która zadziwiała ich samych i tych, wśród których przebywali.

Niech i nam towarzyszy to przeświadczenie, że dzisiaj nie żegnamy Jezusa, ale Go uwielbiamy, jako Tego, który zawsze i wszędzie jest obecny, Władca nieba i ziemi. „Innym już wiekom inny Chrystus płonie: / Od ramion krzyża na zawsze odpięty, / Jak Duch świetlany, wyzwolony, święty”. Jezus przez Wcielenie tak bardzo związał się z nami, że nigdy nas nie opuszcza. I choć często trudno jest nam podejmować codzienne obowiązki, niech wiara w Jego obecność w naszym życiu nieustannie dodaje nam skrzydeł.

ks. Waldemar Turek







All the contents on this site are copyrighted ©.