Më 1 qershor, kalendari kishtar përkujton Shën Justinin, filozof e martir.
Justini, bir i Priskut, latin, lindi në një familje pagane në Flavia Neapolis, Sikemi
i lashtë, sot Nablus, në Samari. Që i ri nisi të kërkojë plot etje të vërtetën e jetës
njerëzore. Një plak misterioz, të cilin e takoi fare rastësisht një ditë, i tha se
ajo që kërkonte, gjindej në faqet e Shkrimit Shenjt. Kështu Justini nisi të studionte
Fjalën e Zotit e gjeti të vërtetën. U pagëzua rreth vitit 130 dhe filloi t’ua
shpjegonte krishterimin njerëzve të mësuar. Për t’ia arritur këtij qëllimi, themeloi
një shkollë filozofike, të cilën mund ta ndiqnin lirisht të gjithë. Hapi një shkollë
të tillë edhe në Romë. Me që këtu filozofi cinik, Kreshenti, përhapte akuzat e
zakonshme kundër të krishterëve, Justiniani i drejtoi senatit romak “Apologjinë e
dytë” të tij, në të cilën hidhte poshtë akuzat e Kreshentit. Por ky i fundit e
paditi, gjë që përfundoi me arrestimin e Shenjtit. Justini u dënua me vdekje,
së bashku me dishepujt e tij, Karitonin, Karitin, Evelpistin, Ieraçin e Liberinin,
e të gjithëve njëherësh iu prenë kokat nga prefekti Gjunio Rustiko aty nga viti 165,
në kohën e Mark Aurelit. Emri Justin është i njohur në Shqipëri edhe ndërmjet vajzave,
që thirren Justina, Gjystina e Gjyste.