Przypomnienie przez Benedykta XVI kościelnej tożsamości Caritas Internationalis
Przed 60 laty Pius XII, wychodząc naprzeciw trudnym powojennym sytuacjom, dla większej
koordynacji i współpracy licznych kościelnych organizacji charytatywnych na całym
świecie utworzył Caritas Internationalis. Później bł. Jan Paweł II nadał jej kanoniczną
publiczną osobowość prawną, by Caritas krajowe powiązać jeszcze bardziej pomiędzy
sobą i ze Stolicą Apostolską. Przypomniał o tym Benedykt XVI, przyjmując w Watykanie
uczestników 19. zebrania ogólnego Caritas Internationalis.
„Caritas Internationalis
różni się od innych agencji socjalnych tym, że jest kościelna, ma udział w misji Kościoła
– przypomniał Ojciec Święty. – Tego papieże zawsze chcieli i wasze zebranie ogólne
ma to zdecydowanie potwierdzić. Trzeba zauważyć, że na Caritas Internationalis składają
się różne Caritas krajowe. W porównaniu z wielu kościelnymi instytucjami i organizacjami
charytatywnymi Caritas wyróżnia się. Choć jej agencje krajowe mają różne formy kanoniczne,
wszystkie stanowią ważną pomoc dla biskupów w pełnieniu pasterskiej posługi miłosierdzia.
To pociąga za sobą szczególną odpowiedzialność, wymagającą poddania się kierownictwu
pasterzy Kościoła. Ponieważ Caritas Internationalis ma charakter powszechny i kanonicznie
publiczną osobowość prawną, Stolica Apostolska jest również odpowiedzialna za śledzenie
jej działań i nadzór. Ma zapewnić, by jej działalność humanitarna i charytatywna oraz
treść jej dokumentów były w pełni zgodne z nauczaniem Stolicy Apostolskiej i Kościoła,
a także, by była zarządzana w sposób kompetentny i przejrzysty. Ta znamienna tożsamość
daje Caritas Internationalis siłę i efektywność. Chciałbym też podkreślić, że wasza
misja pozwala wam odgrywać ważną rolę na płaszczyźnie międzynarodowej. Doświadczenie
zdobyte w tych latach nauczyło was być we wspólnocie międzynarodowej rzecznikami zdrowej
wizji antropologicznej, opartej na nauczaniu Kościoła i zaangażowanej w obronę godności
każdego ludzkiego życia. Gdy brak podstaw transcendentnych, odniesienia do Boga Stwórcy
i nie uwzględnia się naszego wiecznego przeznaczenia, zagraża uleganie szkodliwym
ideologiom. Wszystko, co mówicie i robicie, świadectwo waszego życia i działania są
ważne i przyczyniają się do rozwoju pełnego dobra osoby ludzkiej” – powiedział Benedykt
XVI.