Më 24 maj kalendari Kishtar përkujton Zojën Ndihmëtare
Kjo e kremte e Zojës Ndihmëtare nis të përkujtohet që në kohën e Papës së madh marian
e dominikan, Piut V (1566-1572). Papa i kërkoi Zojës së Bekuar ndihmë për ushtritë
dhe fatet e Perëndimit e të Krishterimit, kërcënuar prej shekujsh nga Turqit, që tashmë
kishin arritur në portat e Vjenës. Ishte tetori i vitit 1571. E pikërisht më 7
tetor të këtij viti, nisi beteja e madhe detare e koalicionit të botës së krishterë
kundër flotës turke. Në sa flota turke shpartallohej, duke u mënjanuar kështu
rreziku i tmerrshëm i shtrirjes së pushtimit otoman mbi vise të tjera të krishtera,
Papa pa në vegim se fitorja ishte siguruar me ndërmjetësinë e Zojës së Bekuar. Prandaj,
në shenjë mirënjohjeje, urdhëroi që ndër litani të shtohej edhe thirrja : “Mari, ndihma
e të krishterëve, lutu për ne!”. Prej këndej, edhe titulli “Zoja ndihmëtare”. Një
fitore tjetër e madhe, ajo e Vjenës, në vitin 1683, bëri që devocioni i Zojës nën
titullin “Auxilium Christianorum”, të përhapej në Austri, në Gjermani e në Itali.
Piu VII e caktoi festën e Zojës Ndihmëtare më 24 maj. Shenjti që pati më shumë
devocion në Zojën Ndihmëtare, qe Shën Gjon Bosko, i cili u bë apostull i Saj, së bashku
me bijtë e bijat e veta, salezianët e salezianët, që për këtë arsye quhen Bijtë e
Zojës Ndihmëtare. Për nder të Zojës Ndihmëtare, krishterimi ndërtoi tempuj madhështorë
në vise të ndryshme, ndërmjet të cilëve dallohen katedralja e Spoletos edhe e Torinos
në Itali, në Prizren të Kosovës është kisha katedrale kushtuar pikërisht Zojës Ndihmëtare.