Imzot Ficxherald për takimet milaneze të “Katedrës së dialogut” për marrëdhëniet e krishterimit me islamin.

Filluan këtë javë e do të vijojnë deri më 30 maj, takimet e “Katedrës së Dialogut”, organizuar nga Shërbimi për ekumenizmin dhe dialogun i kryedioqezës së Milanos, në bashkëpunim me qendrën kulturore protestante, bashkësinë e Shën Egjidit dhe Fondacionin kulturor Shën Fedele.
“Të afërt e të largët. Kristianë e myslimanë ballë për ballë” është tema e ‘Katedrës së Dialogut’, organizuar nga kryedioqeza e Milanos, në bashkëpunim me qendra e bashkësi të tjera. Në tre takime, kryesuar nga islamisti Paolo Branka i Universitetit Katolik, u fol kryesisht për bashkëpunimin fetar, përtej barrikadave ideologjike. Në takimin e parë, imzot Ficxherald, nunc apostolik në Egjipt, ish-kryetar i Këshillit Papnor për dialogun ndërfetar, preku temën e marrëdhënieve ndërmjet të krishterëve e myslimanëve, duke u nisur nga përvoja e kohëve të fundit, thellësisht tragjike, që përjetoi bashkësia e krishterë egjiptiane, e cila vijon të vajtojë njerëit e saj, që humbën jetën gjatë konflikteve ndërfetare. Imzot Ficxherald shpjegoi se, edhe në Egjipt, është e domosdoshme të rifillojë dialogu:
“Përvojë e bukur ishte takimi i Kairos, ku dialoguan studentë universitarë të krishterë e myslimanë, që u mblodhën me shumë vështirësi. Por, si u mblodhën, gjetën gjuhën e përbashkët, miqësore, duke e kapërcyer frikën e takimit. Rezultati ishte vërtet i kënaqshëm, ndonëse takime të kësaj natyre vijojnë të jenë të jashtëzakonshme: duhen shumëfishuar, prandaj, e në të gjitha nivelet”.
Nga përvoja e fituar në një atmosferë tensioni, buron edhe ftesa për të vijuar rrugën e ballafaqimit e të dialogut. Po ç’është themelore në këtë rrugë?
“Besoj se njohja e tjetrit: jo njohja e cekët, por e thellë e fesë, si e asaj të krishterë, ashtu edhe asaj islamike. Besoj se kjo mund të ushqejë më shumë respekt ndërmjet besimtarëve të të dy feve, e edhe bashkëpunim të mirëfilltë”.
Imzot Ficxherald kujtoi, pastaj, shpirtin që frymëzoi Takimet e Asizit, organizuar nga i Lumi Gjon Pali II, si dhe Lutjen e madhe botërore për paqen, ngjarje të mëdha, në të cilat prelati mori pjesë pak para se të vihej në krye të Këshillit Papnor për Dialogun Ndërfetar.