Nga pesë papë, që Venediku i dha Selisë së Pjetrit në shekujt e kaluar, tre i përkasin
shekullit XX e janë shumë pranë kohës sonë. I pari është Shën Piu X. Pajtor
i bashkësisë katolike të ritit bizantin në Elbasan, me emrin shekullar Giuseppe Melchiorre
Sarto (, qershor – Romë, gusht ), ishte i 257-ti ipeshkëv i Romës e Papë i Kishës
katolike (-), i fundmi që u shpall shenjt, më 1954.Ndoqi një vijë konservatore, kundër
modernizmit, gjë që u pasqyrua në Enciklikën e tij e edhe në Kushtetutën Apostolike
.
Papa Gjoni XXIII, me emër shekullar Anxhelo Gjuzepe Ronkali (,
– it, qershor ), ishte i 261-ti ipeshkëv i Romës e ë i Kishës katolike; i 260-ti pasardhës
i Pjetrit, i së e i 3-të i Qytet-Shtetit të Vatikanit (përveç titujve të tjerë,
që lidheshin me rolin e tij). U zgjodh papë më 28 tetor 1958 dhe në më pak se pesë
vjet papnie, arriti t’i jepte Kishës universale një shtytje të re ungjillëzuese. Mbeti
në kujtesën e besimtarëve si ‘Papa i mirë’. Ishte terciar françeskan. U shpall
i Lum nga Papa Gjon Pali II, më 3 shtator të vitit 2000.
Papa Gjon Pali
I, me emrin shekullar Albino Luciani (, tetor – Qytet i Vatikanit, 28 shtator
), ishte i 263-ti ipeshkëv i Romës e ë i Kishës Katolike; i 5-ti sovran i Qytet-Shtetit
të Vatikanit, duke nisur nga 26 gushti i vitit 1978. Papnia e tij është nga më
të shkurtat e historisë: vdiq vetëm 33 ditë pas zgjedhjes në fronin e Shën Pjetrit,
duke i lënë vendin njërës nga papnitë më të gjata të Kishës universale, asaj të Gjon
Palit II.Të tre ishin patrikë të Shën Markut, para se të uleshin në fronin e Shën
Pjetrit.