Przedziwne są plany Boga, który w swoim miłosierdziu pochyla się nad człowiekiem i
dotyka w nim miejsc, które wymagają uzdrowienia. W tym roku Niedziela Miłosierdzia
Bożego przypadła 1 maja. W państwach realnego socjalizmu ten dzień – Święto Pracy
– był obchodzony z pompą i wykorzystywany jako tuba ateistycznej propagandy. Od 2011
roku ta data będzie się kojarzyć z beatyfikacją Jana Pawła II, który przez swoje nauczanie
i działalność apostolską doprowadził do zburzenia muru dzielącego Europę. Największa
demonstracja, na którą tego dnia zwróciły się oczy całego świata odbyła się w Watykanie
na placu św. Piotra. To wydarzenie tak wyczekiwane i ważne, szczególnie dla nas, Polaków,
jest głęboko symboliczne i prorocze zarazem. Jan Paweł II bezgranicznie zaufał Bożemu
Miłosierdziu i wzorem Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego, wszystko
postawił na Maryję: Totus Tuus! Tegoroczny początek maja, w którym święto Miłosierdzia
Bożego zbiegło się ze świętem NMP Królowej Polski, oddaje w przedziwny sposób najgłębsze
wątki duchowości Papieża z Polski.
Oddajemy do rąk naszych Czytelników majowy
numer „Miejsc Świętych”, który poświęcony jest błogosławionemu Janowi Pawłowi II i
słudze bożemu Stefanowi Kardynałowi Wyszyńskiemu oraz Konstytucji 3 Maja. Jan Paweł
II nie ukrywał, że ogromnie kocha Polskę i troszczy się o nią. Podczas pierwszej pielgrzymki
do Ojczyzny mówił: „Chciałbym, abyście wiedzieli, iż w geografii papieskiej modlitwy
za Kościół powszechny i za cały świat Polska zajmuje miejsce szczególne”. Dlatego
„Miejsca Święte” zapraszają, aby po raz kolejny ożywić w sobie te spotkania z Ojcem
Świętym podczas Jego pielgrzymek do Polski i przywołać te prawdy, którymi nas karmił.
Chcemy przypomnieć również, że wybór Ojca Świętego Jana Pawła II na Stolicę Piotrową
był ukoronowaniem życia kardynała Stefana Wyszyńskiego. Głęboka wewnętrzna więź tych
dwóch wielkich ludzi to niepowtarzalna i trudna do wypowiedzenia tajemnica. Wyraził
to sam Ojciec Święty podczas audiencji dla Polaków 23 października 1978 roku, gdy
mówił: „Czcigodny i umiłowany Księże Prymasie! Pozwól, że powiem po prostu co myślę.
Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego papieża – Polaka, który dziś pełen bojaźni Bożej,
ale i pełen ufności rozpoczyna nowy pontyfikat, gdyby nie było Twojej wiary, nie cofającej
się przed więzieniem i cierpieniem, Twojej heroicznej nadziei, Twego zawierzenia bez
reszty Matce Kościoła, gdyby nie było Jasnej Góry i tego całego okresu dziejów Kościoła
w Ojczyźnie naszej, które związane są z Twoim biskupim i prymasowskim posługiwaniem”.
Chcemy także przypomnieć naszym Rodakom, iż w dniu liturgicznego święta NMP Królowej
Polski obchodzimy rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja, która swoje nowatorskie
rozwiązania prawno – ustrojowe proklamowała „w Imię Boga w Trójcy Świętej Jedynego”.
Gorąco
zachęcam do lektury majowego numeru „Miejsc Świętych” i życzę głębokich duchowych
przeżyć.