Кс. Капроўскі: Ватыканскае радыё ператварылася ў дынамічны мультымедыйны цэнтр
Каталіцкае інфармацыйнае
агенцтва апублікавала сёння інтэрв’ю з праграмным дырэктарам нашага радыё, польскім
езуітам кс. Анджэем Капроўскім. Яно прысвечана 80-гадоваму юбілею, які Ватыканскае
радыё адзначыла некалькі дзён таму.
Гаворачы аб папскай радыёстанцыі кс. Капроўскі
падкрэсліў універсальнасць яе місіі, формы якой змяняюцца ў залежнасці ад патрэбаў
часу. “Важна, каб у гэтай місіі - вельмі складанай сёння - не толькі перадаваць інфармацыю,
але і паказваць розныя механізмы, якія існуюць у свеце, каб гэта служыла аказанню
дапамогі ў развіцці апостальскай місіі ў мясцовых Касцёлах”.
Кажучы аб тэхналагічным
прагрэсе ў сённяшніх СМІ, праграмны дырэктар Ватыканскага радыё адзначыў, што кіраўніцтва
і супрацоўнікі радыёстанцыі ўсведамляюць маштабнасць не толькі тэхналагічнай, але
культурнай рэвалюцыі, якую перажываюць сёння сродкі масавай інфармацыі. “Новыя тэхналогіі
- сказаў ён - мы выкарыстоўваем у якасці надзвычай важнага дадатка да радыё, а дакладней
- як элемент зменлівай формулы радыё, радыё ў эпосе мультымедыя. Гэта выклікае значныя
змены ў нашай працы. У апошнія гады Ватыканскае радыё, застаючыся радыёстанцыяй, ператварылася
ў дынамічны мультымедыйны цэнтр”.
“Гледзячы на гэта можна зразумець, наколькі
Каталіцкі Касцёл сапраўды ўніверсальны. Ён не абмежаваны, як іншыя, да глабалізацыі
толькі эканомікі!” - адзначыў кс. Капроўскі.
Ён нагадаў, што эфектыўная праца
паскай радыёстанцыі была б немагчымай без цеснага супрацоўніцтва з рознымі ватыканскімі
сродкамі масавай інфармацыі: тэлевізійным цэнтрам, Заляй Друку, Папскай радай па сродках
масавай камунікацыі, а таксама Папскай радай па культуры і іншымі дыкастэрыямі Апостальскай
Сталіцы. Гэта дазваляе стварыць крыніцу мультымедыяінфармацыі, дзе карыстальнік атрымлівае
ўсё адразу: гук, тэкст, відэа і г.д.
Сваё інтэрв’ю праграмны дырэктар Ватыканскага
радыё скончыў вельмі асабіста: “Прызнаюся, што я ўдзячны Богу і маім шэфам, таму што
мадэрнізацыя Ватыканскага радыё вельмі цікавая задача, якую Бог даў мне ў канцы жыцця.
У мяне няма часу, каб іржавець”.