(25.12.2010 RV)Është ftesë për të punuar në shërbim të së mirës së përbashkët,
mesazhi i Krishtlindjes i patrikut të Moskës dhe të gjithë Rusive, Kirill. “Në këtë
natë të ndritur – i ftoi besimtarët patriku – ta ringjallim gëzimin shpirtëror të
takimit me Shëlbuesin. Duke dëgjuar koret qiellore, fitojmë vetëdijen se lindja e
Zotit është plot me kuptim pa kohë e me ndikim të menjëhershëm mbi çdo qenie njerëzore.
Na zbulon të vërtetën mbi vetveten e na krijon mundësinë ta kuptojmë e ta bëjmë tonën
këtë të vërtetë. Duke cituar, në vijim, Librin e Zanafillës, patriku Kirill kujtoi
se njeriun e parë Krijuesi e bëri krejt të përkryer, sipas shembëlltyrës së vet.
Por Adami, duke ngritur krye kundër urdhërimeve të Zotit, i dha rrugë tjetër qëllimeve
që kishte Zoti për të. Duke humbur lidhjen e gjallë me Zotin, njerëzimi vijoi të rrokullisej
gjithnjë më frikshëm në humnerën e mëkatit e të vetëmburrjes. Krijoi, kështu, një
hon. Po Zoti, plot me dashuri për krijesën e vet, duke dashur ta shpëtojë nga vetvetja,
dërgoi në botë Birin e tij të vetëm, që ia riktheu përsosurinë njeriut duke u bërë
Adami i ri, Shembulli i Krishtit - nënvizon Patriku i Moskës – i tregon çdo njeriu
ç’duhet të bëjë për të përkuar me planin e Zotit për njerëzimin. Ky shembull është
orientim plot shpresë, që na ndihmon të mos humbasim e të gjejmë të vetmen udhë të
drejtë që të çon në jetën e vërtetë, si në tokë, ashtu edhe në amshim. E për të vijuar
këtë udhë -shtoi më pas, duke cituar Letrën e Shën Palit drejtuar Korintianëve, është
e nevojshme t’i përgjigjemi thirrjes së Zotit. Ne e falënderojmë Zotin jo vetëm me
lutje e këngë, por edhe me vepra të mira në ndihmë të të afërmit, të popullit, të
Kishës sonë . E, së fundi, thirrja: “E gjithë jeta jonë duhet të bëhet liturgji, lutje
e përbashkët e vepër e përbashkët, me qëllim që të mishërojmë në jetën tonë planin
e Zotit për botën e për njerëzimin”.