Audiencja ogólna: o mistycznym cierpieniu z Chrystusem i z bliźnimi według św. Weroniki Giuliani

Benedykt XVI odstąpił 16 grudnia od trwającego już od kilku miesięcy cyklu katechez o wielkich kobietach chrześcijańskiego średniowiecza. Przypomniał natomiast postać dość mało znanej mistyczki z przełomu XVII i XVIII w., św. Weroniki Giulianni. 27 grudnia przypada bowiem 350. rocznica jej urodzin. Krótki rys biograficzny włoskiej stygmatyczki został przedstawiony również po polsku.

Św. Weronika Giuliani, o której słyszeliśmy w dzisiejszej katechezie, urodziła się w 1660 r. w Mercatello, w diecezji Urbino. W wieku siedemnastu lat wstąpiła do klasztoru sióstr kapucynek w Città del Castello, by oddać się całkowicie na służbę Chrystusowi jako żertwa ofiarna za grzechy ludzkie. W zakonie pełniła liczne funkcje. Przez wiele lat była mistrzynią nowicjatu i ksienią. Wyróżniała się gorliwością, duchem pokuty i ascezy, delikatnością sumienia, troską o siostry. Doświadczyła wielu chorób, cierpień fizycznych i duchowych, oschłości, stanów osamotnienia i niezrozumienia. Bóg umacniał ją darem ekstaz i nadprzyrodzonych wizji. Przeżyła mistyczne zaręczyny i zaślubiny z Chrystusem, otrzymała dar stygmatów. Jej życie duchowe było szczególnie związane z nabożeństwem do Męki Pańskiej. Znaki tej męki wyryły się mocno w jej sercu w opisanym przez nią mistycznym przeżyciu. Po długiej i bardzo bolesnej chorobie i agonii zmarła w 1727 r. Pozostawiła cenny dziennik swego życia, w którym opisuje swoje mistyczne doświadczenia.

Benedykt XVI zauważył, że św. Weronika pozostawiła po sobie ogromną spuściznę literacką, w sumie ponad 22 tys. stron rękopisu. Zwrócił też uwagę, że jej najważniejsze doświadczenia mistyczne były ściśle powiązane z liturgią. Jednocząc się z Chrystusem w Jego Męce odkryła, że powodem Jego cierpień nie są jedynie grzechy człowieka, ale również współudział w cierpieniu chrześcijan wszystkich czasów – dodał Papież.

Pozdrawiając przybyłych do Auli Pawła VI Polaków, Benedykt XVI nawiązał do przeżywanego obecnie Adwentu.

Słuchaj pozdrowień Ojca Świętego po polsku:

„Serdecznie pozdrawiam pielgrzymów polskich! Prorok Adwentu, Izajasz, wzywa nas w liturgii tego okresu do ufności, męstwa, nadziei: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg. On sam przychodzi, aby was zbawić» (Iz 35, 4). Niech to orędzie obudzi w nas pragnienie odnowy ducha i trwania w bliskości z Chrystusem. «Radujcie się, bo Pan jest blisko» (Flp 4, 4). Z serca wam wszystkim błogosławię!”

Dzisiejsza audiencja miała dość nietypowy finał. Zakończył ją bowiem niemal 10-minutowy pokaz akrobatów cyrkowych. Uczestniczą oni w rzymskim kongresie o duchowej opiece nad pracownikami cyrków i lunaparków. Zorganizowała go Papieska Rada ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących.

KB/RV