Бенедикт XVI на Ангеловиот поздрав: Божиќното време не повикува да го дочекаме. Господа со верба. Папата ги багослови киповите Исус бебе за Бетлехмите

Овој свет кој често повикува на промени, Божикното време не повикува да го дочекаме Господ со стрпливост: тоа го истакна Папата Бенедикт XVI на Ангеловиот поздрав , на плоштадот св. Петар. Папата нагласи дека вистинската надеж, која никогас не те разочарува, е она заснована врз верата во Бога. Потоа папата ѓи багослови Исус бебе за Божиќните Бетлехми, така обновувајќи една стара весела традиција.


Бидете стпливи, се до доаќањето на нашиот Господ: Папата оваа го цитирасе од посланието од свети Јаков, во знак на неделната Литургија, за да даде поголемо вредност на стрпливоста. „Божиќното време – додаде Папата – не повикува да ја зацврстиме насата внатрешност, насата цврста душа која ни дозволува да не се разочаруваме на доаѓњето на една добрина која касне да дојде“. „Продолжувајќи додаде, треба да ја чекама таа добриниа, треба да го дподготвиме доаѓањето со многу бројна вреднст“.

“Колку е значајно, денеска, да се поцтрат вредноста на упорноста и трпението, доблестите кои им припаѓале бо багаќот на нашите татковци, но кој денес немат голема популарност, во овбој свет кој повикува на промени и способноста на адегвација на секогас нови е различни ситуации“.

“Земојделецот не е фаталист, туку е модел на еден менталитет кој поврзува во еднаквоист верата и разумот, од една страна, ги познава законите на природата и ја врси својата работа добро, и од друга страна, верува во Божјата Провдиност, бидејќи некој основни работи не се во неговите раце, ма во рацете на Бога“.

„Трпениоето и упорноста – додаде Папата - се само синтеза на човечкото настојување и поверливоста во Бога“. Така се фокусираше на возигувањето за подмладување на нашите срца што се наоѓат во Библиата. “Како можеме да го достигнеме тоа?“, се запита Папата, “Како можеме да ги поттикне нашите срца, веќе прилично слаби, и направени дури многу повеќе не стабилни од културата во која денеска ние живееме?“

“Помошта никогас не фали: тоа е Словото Божјо. Додека се поминува и се менува, Словото Божјо не поминува и не се менува. Ако перипетиите во животот не правата да се осеќаме слаби изнемоштени и секоја сигурност изгледа дека пропага, имаме компас за да ја пронајтеме нашата ориентација, имаме сидро за да не одеме во безната“.
Моделот кој ни се нуди, рече Папата, “е тој на прроците, тоест на оние луѓе кои Бог ги повика, бидјќи тие зборуват во Неговото Име“.

“Пророкот ја наѓа својата радост и сила во Слобото Боќјо, и додека луѓето барат често радост по улиците, се има показано дека тоа е погрешно, тој, пророкот, ја проповеда вистинската надеж, она што не разочарува биејќи је основана брз основа на верноста на Бога“.

И Папата ја заклучи својата проповед присетувајќи се дека секој христијанин, врз основа на Крштението, “ја има добиено пророчкото достоинство“ и надевајќи се дека секој може да “ја открије и надградува“, со еднсо обично слушање на Словото Божјо. Потоа по Ангеловиот Поздрав Папата ги благослови Исус бебе за Бетлехемите донесени на плоштадот Свети Петар од децата и малдите од Рим.

“Драги млади пријатели,кога ќе го ставите бебетоИсус во пештерите или колибите кажете една молитва за Папата и за неговите намери. Благодарам! Ги поздрвувам исто така и вашите родители, наставници и катехисти, му благодарам исто така на иститутот Centro Oratori Romani за иницијативата, како и пријателите од педиатрискиот диспанзер Света Марта“.