“L’Osservatore Romano”
надрукавала мала вядомы тэкст Ёзэфа Ратцынгера, які датуецца 1995 годам і прысвечаны
энцыкліцы “Humanae vitae” Паўла VI.
Тэкст будучага Папы уяўляе сабой палеміку
з крытыкамі энцыкліцы “Humanae vitae”, якія лічылі, што яна з’явілася нібыта насуперак
поглядам большасці членаў камісіі скліканай Пантыфікам для ацэнкі сутнасці кантрацэпцыі.
“Праблема адносінаў паміж большасцю камісіі і апошнім рашэннем Папы датычыцца іншага
важнага пытання, якое выходзіць па-за межы праблематыкі, якая разглядаецца ў энцыкліцы
“Humanae vitae”. Варта тады паставіць іншае пытанне: калі большасць з’яўляцца сапраўды
прадстаўнічай? Каго яна павінна прадстаўляць? Якім чынам можа зрабіць гэта?... Можам
сказаць, што камісія, якая прымае рашэнне аб веры Касцёла, не можа, ні ў якім разе,
прадстаўляць большасць дамінуючых меркаванняў, але унутранную патрэбу веры. Большасць
не вырашае ў чым праўда; перад абліччам праўды спыняюцца дэмакратычныя правілы”, пісаў
у 1995 годзе Ёзэф Ратцынгер.
Кажучы аб значэнні энцыклікі “Humanae vitae”
кардынал Ратцынгер заўважаў, што яе мэтай не было накладанне цяжараў на чалавека.
“Папа адчуваў сябе абавязаным абараняць годнасць і свабоду чалавека ад дэтэрмінісцкага
і матэрыялістычнага бачання. Ён казаў аб перспектыве вечнасці, сваёй адказнасці перад
абліччам гісторыі. Таму не мог рабіць інакш. Менавіта з гэтай перспектывы трэба чытаць
энцыкліку: як выступленне на карысць гуманізацыі любові і на карысць годнасці яе маральнай
свабоды” – пісаў будучы Папа.