Brazylia: beatyfikacja Austriaczki, założycielki zgromadzenia troszczącego się o opuszczonych
Kościół ma nową błogosławioną. W Porto Alegre na południu Brazylii została wyniesiona
do chwały ołtarzy s. Maria Barbara od Trójcy Przenajświętszej, która w połowie XIX
wieku założyła Zgromadzenie Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi. Beatyfikacji
przewodniczył w imieniu Papieża prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, abp Angelo
Amato. Jest on jednym z duchownych, którzy za dwa tygodnie otrzymają purpurę kardynalską.
Barbara
Maix była Austriaczką. Urodziła się w 1818 r. w Wiedniu w wielodzietnej rodzinie.
Jej ojciec, skromny urzędnik dworu cesarskiego, miał już czternaścioro dzieci, gdy
owdowiał i ożenił się powtórnie. Barbara była najmłodszą z dziewięciorga dzieci z
jego drugiego małżeństwa. Większość jej rodzeństwa zmarła we wczesnym wieku na tyfus
i z niedożywienia, a oboje rodzice osierocili ją, gdy miała 15 lat. Utrzymywała się
z krawiectwa i chodziła do kościoła redemptorystów, którzy uwrażliwili ją na potrzeby
jeszcze uboższych od niej. Niosła pomoc młodym pracownicom i kobietom bezrobotnym,
odczuwając powołanie do założenia w tym celu zgromadzenia zakonnego. Zamiar przedstawiła
władzom państwowym i kościelnym, które go jednak nie zaakceptowały.
Czasy liberalnej
rewolucji 1848 r. tym bardziej nie sprzyjały projektom Barbary. Z 21-osobową grupą
towarzyszek opuściła ona Europę i wyruszyła do Brazylii. Tam już w następnym roku
założyła zgromadzenie sióstr Serca Maryi, przyjmując imię zakonne Marii Barbary od
Trójcy Przenajświętszej. Zajęło się ono opieką nad osieroconymi i opuszczonymi dziećmi,
a także walką z niewolnictwem. Dziś obecne jest głównie w Ameryce Łacińskiej, m.in.
na Haiti i w Boliwii, a także w Mozambiku. Działa na polu wychowania i opieki zdrowotnej.
Założycielka
zmarła w 1873 r., mając 55 lat. Cierpliwie znosiła trudności zewnętrzne, m.in. ze
strony masonerii, a także konflikty wewnątrz zgromadzenia. Jej proces beatyfikacyjny
wszczęto dopiero 120 lat po śmierci, jednak jej grób stale otaczano czcią i wypraszano
przy nim łaski. Jedną z nich było uzdrowienie w 1944 r. czteroletniego poparzonego
dziecka. Ten cud przypisywany wstawiennictwu bł. Marii Barbary od Trójcy Przenajświętszej
posłużył do dzisiejszej beatyfikacji.