Ojciec Święty do Papieskiej Akademii Nauk: prace badawcze prowadzą
do spotkania z Bogiem
W ubiegłym stuleciu rozwój wszystkich dyscyplin naukowych przyczynił się do lepszego
poznania miejsca człowieka i naszej planety we wszechświecie – zauważył Benedykt XVI,
spotykając się z uczestnikami sesji plenarnej Papieskiej Akademii Nauk. Została ona
poświęcona dziedzictwu naukowemu XX wieku. Papież przyznał, że człowiek zrobił w tym
czasie większe niż w całej poprzedniej historii postępy co do znajomości, jeśli nie
siebie samego i Boga, to w każdym razie makro- i mikrokosmosu.
„Nasze dzisiejsze
spotkanie dowodzi szacunku i wdzięczności Kościoła dla badań naukowych, do których
zachęca on i z nich korzysta – mówił Ojciec Święty akademikom. – Dziś sami naukowcy
doceniają coraz bardziej potrzebę otwarcia na filozofię, by znaleźć logiczne i teoriopoznawcze
podstawy dla swej metodologii i wyciąganych wniosków. Ze swej strony Kościół jest
przekonany, że działalność naukowa w końcu korzysta z uznania duchowego wymiaru człowieka
i jego poszukiwania ostatecznych odpowiedzi. Pozwalają one uznać, że świat istnieje
niezależnie od nas i w pełni go nie rozumiemy. Pojmujemy go tylko o tyle, o ile uchwycimy
jego własną logikę. Naukowcy nie tworzą świata. Poznają go, śledząc prawa, jakie natura
nam ujawnia. Ludzkie doświadczenie naukowca to zatem postrzeganie pewnej stałej, pewnego
prawa, logosu, którego on nie stworzył, ale który zaobserwował. Prowadzi to
do uznania istnienia wszechmocnego Rozumu, innego niż ludzki, podtrzymującego świat.
To jest punkt spotkania między naukami przyrodniczymi a religią. W rezultacie nauka
staje się miejscem dialogu, spotkaniem między człowiekiem a naturą i potencjalnie
między człowiekiem a jego Stwórcą”.
Papież dał dwa wskazania dla nauki w
obecnym, XXI wieku. Pierwsze z nich to potrzeba podejścia interdyscyplinarnego, uwzględniającego
refleksję filozoficzną. Drugie papieskie wskazanie dotyczy kierowania się zawsze w
badaniach naukowych imperatywami braterstwa i pokoju, dążeniem do rozwiązywania wielkich
problemów ludzkości z uwzględnieniem prawdziwego dobra człowieka oraz integralnego
rozwoju narodów świata.