Imzot Veljò: Papa na këshillon të luftojmë kundër çdo forme të racizmit dhe të diskriminimit
(26.10.2010 RV)Mesazhi i Papës për Ditën e 97-të të Emigrantit e të Refugjatit
u paraqit në Sallën e Shtypit të Vatikanit nga presidenti i Këshillit Papnor për Baritorinë
e Emigrantëve dhe të Endacakëve, imzot Antonio Maria Veliò si edhe nga zv.sekretari
i të njëjtit dikaster, atë Gabriele Ferdinando Bentolio. Të dëgjojmë se ç’tha imzot
Veliò mbi temën e Mesazhit të Benediktit XVI, “Një familje e vetme njerëzore”: “Solidariteti
njerëzor dhe bamirësia nuk duhet të përjashtojnë askënd nga bashkësia shumëngjyrëshe
e personave, kulturave dhe popujve. T’i ndash gjërat me të tjerët nuk është ndonjë
vepër mirësjelljeje ose bujarie, por detyrë ndaj anëtarëve të së njëjtës familje”. Nga
ana e tij, zv.sekretari i Këshillit Papnor për Emigrantët dhe Endacakët, atë Gabriele
Bentolio u ndal në ndihmën, që i duhet dhënë refugjatëve, ndaj të cilëve, vuri në
dukje me trishtim, ka shtete, që sillen mjaft keq: “Vërtet, qëndrimi aktual
i shumë vendeve duket sikur u kundërvihet marrëveshjeve të nënshkruara, duke shfaqur,
nganjëherë, sjellje, që tregojnë frikën nga i huaji e, jo rrallë, maskojnë diskriminimin.
Kështu, del në pah pabarazia gjithnjë e më e thellë ndërmjet impenjimeve të marra
dhe zbatimit të tyre. Të gjithë e shohim se si gjehen të gjitha mënyrat për të mos
marrë përsipër përgjegjësinë e pritjes dhe të mbështetjes së atyre, që kërkojnë strehë
e mbrojtje humanitare”. Duke iu përgjigjur pyetjeve të gazetarëve, imzot Veliò
theksoi rolin e Kishës në sensibilizimin e qeverive për çështjen e emigrantëve, të
cilët duhen pranuar, sipas ligjeve të vendit mikpritës. Në veçanti, iu referua gjendjes
së ciganëve në Francë dhe takimit të fundit ndërmjet Papës e presidentit francez Sarkozì: “Mendoj
se janë dy persona vullnetmirë, që kërkojnë zgjidhjen e problemeve, të cilat edhe
Franca i pranon. Kush dëshiron t’i asimilojë romët? Nuk besoj Doktrina e Kishës. Askush
nuk dëshiron t’i asimilojë. Por, ekziston dëshira për t’i kontrolluar disi, pasi nuk
mund të pretendojmë të ekzistojnë etni, ose grupe, që u shpëtojnë kontrolleve të atyre,
që duhet të sigurojnë rendin”. Atë Bentoljo foli më pas për kushtet e vështira,
në të cilat jetojnë refugjatët në kampet e Libisë. Kujtojmë se sipas marrëveshjeve
të shteteve evropiane me liderin libik, Gedafi, klandestinët e kapur në ujrat e Mesdheut
dërgohen mbrapsht në Libi, ku nuk ekziston asnjë kontroll mbi respektimin e të drejtave
të njeriut: “Jo gjithnjë shteti arrin të vendosë ekuilibrin ndërmjet të drejtës
për përcaktimin e flukseve të emigracionit dhe respektimit të të drejtave themelore,
të nënshkruara, që njohin para së gjithash, dinjitetin e çdo njeriu”.