Përvjetori i lumturimit të Nënës Terezë, Gonxhe Bojaxhiut në Vatikan
Sot me 19 tetor kujtojmë përvjetorin e shtatë të lumturimit të Nënës sonë Terezë,
Gonxhe Bojaxhiut në Vatikan nga Papa Gjon Pali II. Me 19 tetor 2003, shtatë vjet
më parë, në Sheshin e Shën Pjetrit në Vatikan të mbushur përplot me shqiptarë të ardhur
nga të gjitha viset, së bashku me qindra mijëra shtegtarë të ardhur nga mbarë bota,
Papa Gjon Pali II e shqiptoi formulën kanonike të Kishës katolike që e lartonte Nënë
Terezën e Madhe të të varfërve të mbarë botës, në nderimet e elterit. Ta dëgjojmë
çastin kulmor, shqiptimin e FORMULES SE LUMTURIMIT nga Papa Gjon Pali II atë ditë
të paharrueshme të 19 tetorit 2003: “Ne, duke përmbushur
dëshirën e Vëllait tonë Lukas Sirkar, Kryeipeshkëv i Kalkutës, si dhe të shumë vëllezërve
të tjerë në Episkopat e edhe të shumë besimtarëve, pasi kemi marrë mendimin e Kongregatës
për Çështjet e Shenjtërve, me Autoritetin Tonë Apostolik pranojmë që Shërbëtorja e
nderuar e Hyjit, Tereza e Kalkutës, tani e tutje të quhet "E Lume" e që festa e saj
të kremtohet në vendet e sipas rregullave të caktuara nga e drejta kanonike, çdo vit,
në ditën e lindjes së saj për qiell, më 5 shtator”.
Sot me 19 tetor, pra,
nuk është festa liturgjike kishtare e së Lumes Nënë Terezë, por Festa Kombëtare e
Saj, sepse kjo ditë, me të drejtë, u shpall festa e të gjithë shqiptarëve, për të
cilët Nënë Tereza tani ndërmjetëson nga qielli pranë Hyjit Atë, ndërsa vijon të na
kujtojë se: “Jezusi erdhi të na sjellë Lajmin e Mirë se Zoti na do e se ne duhet
ta duam njëri-tjetrin, ashti Ai na do ne. Po ku e ka fillimin dashuria? Në familje.
Si fillon? Duke iu lutur së bashku Zotit. Familja që lutet së bashku, mbetet e bashkuar.
E nëse ju do të mbeteni të bashkuar do ta doni e respektoni njëri-tjetrin, ashtu si
Jezusi ju do. Çojeni pra lutjen, gëzimin, dashurinë e paqen në familjet tuaja e kështu
do të rriteni në shenjtëri. Shenjtëria nuk është luks për pak vetë, është një bukuri
e thjeshtë, sepse Jezusi ka thënë: “Jini të shenjtë, ashtu siç është Ati im që është
në qiell”. Zoti ju bekoftë të gjithëve”. Ja çka shkruhet në motivacionin e lumnimit
tëGonxha Bojaxhit: "Murgesha imcake shqiptare, Nënë Tereza e
Kalkutës - Gonxha Bojaxhiu (1910 - 1997) në shekullin e kaluar qe simbol botëror i
dashurisë së krishterë. Pa i mbushur mirë 18 vjetët, duke iu përgjigjur thirrjes së
Zotit për veprimtari misionare, hyri ndër motrat e Loretos, që e dërguan si mësuese
në Indí. Në Kalkutë zbuloi fytyrën e Krishtit të vuajtur në fytyrën e të varfërve
më të braktisur. Këtu në jetën e saj filloi kthesa e madhe. Themeloi për të varfrit
Misionaret e Misionarët e Bamirësisë. Sipas shembullit të saj, lindi një lëvizje e
gjerë impenjimi bamirës e shoqëror në dobí të njerëzve më të lënë mbas dore, më të
mjerë, më të harruar". Veç asaj që u tha më sipër, shtohet edhe fakti se Nënë Tereza
gëzon famë shenjtërie në shkallë botërore. Radhitet kështu ndër shenjtorët, të cilët
u lartuan në elter në një kohë jashtëzakonisht të shkurtër. Kundrim e veprim, ungjillëzim
e përparim njerëzor: Nënë Tereza e kumtoi Ungjillin me jetën e saj të cilën ua dhuroi
plotësisht të varfërve, e njëkohësisht, lutjes - pati thënë Gjon Pali II. Në përfundim
të këtij përkujtimi, ti bëjmë tonat fjalët e Papës Vojtila për të Lumen Nënë Terezë,
shqiptuar në homelinë e Meshës së Lumturimit të saj në Vatikan me 19 tetor 2003:“Ta
lavdërojmë këtë grua të vogël, të dashuruar në Zotin, këtë lajmëtare të përvuajtur
të Ungjillit e bamirëse të palodhur të njerëzimit. Në të nderojmë një nga personalitetet
më të rëndësishme të epokës sonë. Ta pranojmë mesazhin e ta ndjekim shembullin e saj”.
Le të vazhdojmë ta ndjekim shembullin e saj e të jemi mjete të dashurisë hyjnore,
mjete paqeje e pajtimi, vegla bamirësie e shprese, ndërtues të qytetërimit të bazuar
mbi vlera që nuk perëndojnë kurrë, sipas shembullit të Bijës, Motrës e Nënës sonë
Terezë Gonxhe Bojaxhiut.
Nënë Tereza, Bija më e madhe të popullit shqiptar,
na la trashëgim këtë autoportret: "Me gjak jam shqiptare; me nënshtetësi, indiane.
Përsa i përket besimit, jam murgeshë katolike. Sipas thirrjes, i përkas botës. Por
zemra ime i përket plotësisht Zemrës së Krishtit". M’u besua misioni të kumtoj dashurinë
e etur të Jezusit për njerëzimin, veçanërisht për më të varfrit ndër të varfër, mesazhin
se "Hyji vijon ta dojë botën dhe na dërgon ty e mua për t'u shprehur të varfërve dashurinë
dhe mëshirën e Tij". Në shpirtin tim, përplot me dritën e Krishtit e me dashuri të
zjarrtë për Të, kishte një dëshirë të vetme : "Të shuaja etjen e dashurisë së Tij
për shpirtrat njerëzore".