Папа Бэнэдыкт XVI скіраваў ліст да семінарыстаў

Ён прымеркаваны да нядаўна завершанага Года святарства. Ва уступным слове Папа падзяліўся сваімі успамінамі, як пад час Другой Сусветнай вайны, у снежні 1944 году, камандзір вайсковага падраздзялення, у якім ён праходзіў вайсковую службу, спытаўся ў маладых салдатаў, аб тым, што яны хочуць рабіць калі вайна скончыцца. Папа адказаў тады, што пасля вайны хоча стаць каталіцкім святаром, на што вайсковец сказаў, што ў новай Германіі не будзе патрэбы ў святарах. “Я ведаў ужо, што гэтай “новай Германіі” надыходзіў канец, і што пасля тых вялізарных разбурэнняў, якія прынесла гэтая вар’яцтва краіне, патрэба ў святарах будзе як ніколі”, кажа Папа ў сваім лісце.

Сёння сітуацыя змянілася, але яшчэ вельмі шмат людзей думаюць, што святарства будзе непатрэбным у будучыні і з’яўляецца “прафесіяй” мінулага. Але, у той жа час, шмат тых, хто прытрымліваецца іншых поглядаў.

Папа выказвае ўпэўненасць, што людзі заўсёды будуць патрабаваць Бога, нават у сучасную эпоху тэхнікі і глабалізацыі. Людзі патрабуюць Бога, які аб’явіўся ў Езусе Хрысце, каб паказаць сапраўднае жыццё, і каб зрабіць гэтае жыццё больш чалавечым. Там дзе Бога няма, чалавек уцякае ў п’янства і насілле, што сёння з’яўляецца пагрозай, асабліва для моладзі. Таму Бог патрабуе людзей, якія жывуць для Яго і нясуць Яго іншым. Пакуль будзе існаваць свет, будзе патрэба ў святарах, кажа Святы Айцец.

Перш за ўсё Святы Айцец падкрэсліў важнасць малітвы і персанальнага кантакту з Богам, які паказаў сваё аблічча ў асобе Езуса Хрыста. Святар, гэта не кіраўнік асацыяцыі, які клапоціцца аб яе колькасным росце; ён з’яўляецца пасланнем Бога паміж людзьмі. Святар павінен быць у блізкім персанальным кантакце з Панам, а развіццё гэтага кантакту з’яўляецца сэнсам нашай малітвы, кажа Папа.

Акрамя малітвы, Пантыфік падкрэсліў важнасць удзелу і цэлебрацыі Сакрамэнтаў, перш за ўсё Эўхарыстыі, якая павінна стаць цэнтральнай падзеяй кожнага дня. Сакрамэнт споведзі вучыць нас бачыць сябе вачыма Бога і падштурхоўвае быць больш сумленнымі ў адносінах да самога сябе.

Папа звяртае ўвагу на важнасць народнай пабожнасці, якую нельга выключаць, але шанаваць і ачышчаць, бо менавіта праз яе вера трапляе да сэрцаў людзей.

У сваім лісце да будучых святароў Святы Айцец падкрэслівае, што хрысціянская вера мае інтэлектуальнае і рацыянальнае вымярэнне, таму неабходна вучыцца вельмі сумленна і дасканала. У той жа час, памятаць аб тым, што тэалогія не можа стаць навукай для самой сябе. Яна павінна злучацца з верай усяго Касцёла.

Папа звярнуў увагу на асабісты чалавечы рост будучых святароў, на працу над сабой, над сваёй сэксуальнасцю, якая з’яўляецца Божым дарам, але часта зводзіцца да банальнасці і становіцца дэструктыўнай.

Напрыканцы свайго ліста Святы Айцец падкрэсліў важнасць разнастайнасці рэлігійных рухаў, дзякуючы якім будучы святар можа выбраць тую духоўнасць, якая яму найбольш адпавядае.