Duke shfletuar kalendarin historik, sot përkujtojmë përvjetorin e lindjes së Atë Bernardin
Palajt, françeskan shqiptar, martir i fesë katolike, poet, folklorist, studiues i
letërsisë e i historisë së kishës, një nga figurat më të ndritura të asaj që njihet
si "shkolla letrare e fretërve". Atë Bernardini lindi më 2 tetor 1894 në një familje
me origjinë nga Shllaku.. Mësimet e para dhe të mesme i mori në shkollën françeskane
në Shkodër, ku u thirr nga Zoti për rrugën e meshtarisë në Urdhrin e Fretërve të Vegjël.
Pas mbarimit të shkollës së mesme, u nis për studime në Graz të Austrisë, ku kreu
filozofinë e teologjinë dhe u shugurua meshtar. U kthye menjëherë në Atdhe, ku
filloi veprimtarinë meshtarake e kulturore, duke shërbyer si famullitar ndër fshatrat
e vendlindjes. Krahas veprimtarisë meshtarake, nisi të mblidhte thesaret e krijimtarisë
gojore të popullit, gojëdhëna, këngë, doke, zakone. Atë Bernardinit i takon merita
e pamohueshme e mbledhësit të parë të epikës legjendare shqiptare. Është ai që, së
bashku me sivëllaun, Atë Justin Rrotën, i dhuroi kulturës shqiptare një nga brilantet
më të ndritshëm: përmbledhjen e parë të Këngëve të Mujit e të Halilit. Ishte viti
1939 kur përmbledhja “Kangë kreshnikësh e legjenda” pa për herë të parë dritën e shtypit.
Botoi shumë shkrime në shtypin klerikal të kohës, posaçërisht në “Hyllin e Dritës”
e në “Zanin e Shëna Ndout”, por edhe në gazetën “Tomori”. Palaj ishte anëtar i Institutit
të Studimeve Shqiptare që më 1940. Ka botuar edhe librat "Prej burgut të jetës"; "Vorreve
të flamurit", "Kuq e zi, "Mite, besime, legjenda" (ribotuar pak vite më parë në Kosovë);
"Kanuni i maleve" etj. Si shpërblim për të gjithë këto merita, më 1947 u burgos.
Pasi u torturua mizorisht, një ditë ogurzezë të vitit 1948 u lidh shtrëngueshëm me
tel të ndryshkur, që i hapi plagë vdekjeprurëse e u flak nën shkallët e spitalit të
burgut, ku dha shpirt mes dhimbjesh të papërshkrueshme, shkaktuar nga tetanosi, si
martir i fesë e dëshmor i lirisë. Ndërsa mbytej e mohohej në atdhe, në mërgatën
shqiptare për krijimtarinë e tij u interesua vazhdimisht prof. Ernest Koliqi, i cili
botoi shumë shkrime të tij e për të. Në vitet '30 Atë Bernardini shikohej si poeti
që do të zinte vendin e Atë Fishtës, duke sjellë një frymë të re moderne në letrat
shqipe. Në vitin 2006 Atë Bernardin Palaj OFM është një nga kandidatët shqiptarë
të martirizuar nga komunizmi për t’u lartuar në nderimet e elterit!